تست استرس (تست ورزش)

Stress test



تست استرس که به آن تست استرس ورزشی نیز می گویند، اطلاعاتی را در خصوص چگونگی عملکرد قلب در زمان فعالیت بدنی فراهم می آورد. از آنجایی که فعالیت بدنی سبب می شود قلب با شدت بیشتری پمپاژ کند و سریعتر از حالت نرمال بتپد، تست استرس ورزشی می تواند مشکلات قلبی که در موقعیت های عادی غیرقابل توجه است را نمایان کند.

تست استرس ورزشی معمولاً به صورت راه رفتن بر روی تردمیل یا زدن دوچرخه ثابت است که طی آن ضربان قلب، فشارخون و تنفس پایش می شود.

پزشک زمانی تست استرس ورزشی را توصیه می کند که به بیماری شریان کرونر یا بی نظمی قلبی (آریتمی) مشکوک باشد. همچنین این تست برای پیگیری روند درمان در زمانی که بیماری قلبی در شما تشخیص داده شده باشد، نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
 

ممکن است پزشک تست استرس ورزشی را برای این موارد پیشنهاد کند:

  •  تشخیص بیماری کرونر قلبی. شریان های کرونر قلبی عروق اصلی تأمین کننده خون، اکسیژن و مواد مغذی به قلب هستند. بیماری شریان کرونر زمانی ایجاد می شود که این عروق آسیب دیده یا بیمار شوند که معمولاً بخاطر رسوب لایه های چربی و کلسترول و سایر مواد (پلاک) است.

 

  •  تشخیص مشکلات بی نظمی قلبی (آریتمی). آریتمی قلبی زمانی اتفاق می افتد که ایمپالس های الکتریکی که مسئول هماهنگی ریتم قلب هستند به درستی کار نمی کنند و سبب می شوند که ضربان قلب نسبت به حالت عادی تندتر، کندتر یا بی نظم باشد.

 

  •  راهنمایی درمان اختلالات قلبی. اگر بیماری قلبی در شما تشخیص داده شده باشد، تست استرس ورزشی می تواند به پزشک در تعیین نوع درمان کمک کند. همچنین این تست با نشان دادن میزان اثر فعالیت بر قلب برای کمک به ایجاد برنامه درمانی برای بیمار بکار می رود.

 

در برخی موارد، تست استرس ورزشی برای کمک به تعیین زمان بندی جراحی قلبی مثل جایگزینی دریچه ها مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی افراد مبتلا به نارسایی قلبی، نتایج تست استرس ورزشی به پزشک در ارزیابی نیاز به پیوند قلب یا سایر درمان ها کمک می کند.


اگر تست ورزشی معمول علت علائم را نشان ندهد، ممکن است پزشک تست هایی به همراه روش های تصویر برداری از جمله تست استرس هسته ای را پیشنهاد کند.

 

 

 


بیماری های مرتبط

تست استرس ورزشی معمولاً بی خطر است و عوارض نادری دارد. اما همانند سایر روندهای پزشکی می تواند یک سری عارضه به دنبال خود داشته باشد. عوارض بالقوه این تست عبارتند از:


•    افت فشارخون. ممکن است طی فعالیت یا بلافاصله پس از آن فشار خون افت کرده و سبب سرگیجه و غش شود. این مشکل باید پس از توقف فعالیت برطرف گردد.


•    ریتم نامنظم قلب (آریتمی). آریتمی ناشی از تست استرس ورزشی در مدت کوتاهی پس از توقف فعالیت از بین می رود.


•    حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد). اگرچه این امر بسیار نادر است، اما ممکن است تست استرس ورزشی حمله قلبی را تحریک کند.
 


زمانی که برای انجام تست استرس ورزشی مراجعه می کنید، پزشک تاریخچه پزشکی و میزان فعالیت شما را می پرسد. این کار به تعیین میزان مناسب فعالیت در طی تست برای شما کمک می کند.

 

حین انجام تست استرس ورزشی
یک پرستار یا تکنسین الکترودهایی -که از طریق سیم با دستگاه الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) - را بر روی قفسه سینه، پاها و دست ها می چسباند تا سیگنال های الکتریکی قلب شما ثبت شود. یک کاف یا بازوبند بر روی بازوی شما بسته می شود که میزان فشارخون را حین انجام تست بررسی می کند. ممکن است از شما خواسته شود که طی انجام تست درون یک لوله تنفس کنید تا چگونگی تنفس شما در زمان فعالیت سنجیده شود.

سپس شما بر روی تردمیل راه رفته و یا به آهستگی روی دوچرخه ثابت پا می زنید. همانطور که تست در حال انجام است، سرعت و شیب تردمیل افزایش می یابد. برای حفظ تعادل می توانید از دسته تردمیل استفاده کنید اما خودتان را بر روی آن آویزان نکنید تا نتیجه تست دچار خطا نشود. در دوچرخه ثابت طی روند انجام تست استرس میزان مقاومت افزایش می یابد تا پدال زدن را برای شما سخت تر کند.

 

شما تا زمانی به فعالیت ادامه می دهید که ضربان قلب شما به میزان مشخصی افزایش یابد و علائمی در شما ظاهر شود که مانع از ادامه فعالیت می گردد. این علائم و نشانه ها عبارتند از:
•    درد قفسه سینه متوسط تا شدید
•    تنگی نفس شدید
•    فشارخون بالا یا پایین غیرطبیعی
•    ریتم نامنظم قلبی
•    سرگیجه
•    تغییرات واضح در الکتروکاردیوگرام

 

در هر زمان که احساس ناراحتی داشتید می توانید ادامه فعالیت را متوقف کنید:

 

پس از تست استرس ورزشی
پس از توقف فعالیت از شما خواسته می شود برای چند ثانیه بایستید و سپس حدود 5 دقیقه دراز بکشید. در این زمان هنوز اندازه گیری ها ادامه دارد تا ضربان قلب و تعداد تنفس به حالت نرمال بازگردد. پس از تکمیل تست استرس ورزشی، به فعالیت های روزانه خود باز می گردید.
 


•    ممکن است از شما خواسته شود حدود 2 ساعت پیش از انجام تست ورزش چیزی نخورده، نیاشامید و سیگار نکشید. در خصوص ممنوعیت کافئین یا داروهای خاص در روز پیش از انجام تست، از پزشک خود سؤال کنید چرا که ممکن است با تست استرس تداخل داشته باشد. در غیر این صورت می توانید داروها را همانند زمان معمول استفاده نمایید.


•    اگر برای آسم از اسپری استفاده می کنید یا مبتلا به سایر مشکلات تنفسی هستید، اسپری را در زمان انجام تست همراه داشته باشید. اطمینان حاصل کنید پزشک و تیم مراقبت سلامت پایش کننده تست استرس ورزشی در خصوص مصرف اسپری شما مطلع هستند.


•    برای انجام تست استرس لباس و کفش ورزشی راحت همراه داشته باشید.
 


اگر اطلاعات جمع آوری شده طی تست فعالیت حاکی از آن باشد که عملکرد قلبی شما نرمال است، ممکن است به تست دیگری نیاز نداشته باشید.

با این حال، اگر نتایج نرمال بوده و علائم شما ادامه داشته باشد و یا تشدید گردد، پزشک تست استرس هسته ای یا تست استرس ورزشی دیگری را توصیه می کند که شامل الکتروکاردیوگرام قبل و بعد از تست می شود. این تست ها دقیق تر بوده و اطلاعات بیشتری را درباره عملکرد قلب فراهم می آورند اما هزینه آنها نیز بالاتر است.

اگر نتایج تست استرس ورزشی بیماری شریان کرونر قلب یا آریتمی را نشان دهد، اطلاعات جمع آوری شده طی تست برای کمک به پزشک در تعیین برنامه درمانی بکار گرفته می شود. بسته به نوع نتایج ممکن است تست ها و ارزیابی های بیشتری از جمله آنژیوگرافی کرونر نیاز داشته باشید.

اگر هدف از تست استرس ورزشی راهنمایی درمان برای مشکل قلبی باشد، پزشک از اطلاعات بدست آمده برای تنظیم و تغییر برنامه درمانی استفاده خواهد کرد.