علائم و نشانه های کیست پستان عبارتند از:

• توده ای نرم و بیضی شکل با لبه های متمایز در پستان (که معمولاً، اما نه همیشه، خوش خیم هستند).
• معمولاً در یک پستان یافت می شود، اما می تواند هر دو سینه را نیز بطور همزمان تحت تاثیر قرار دهد.
• درد پستان یا حساسیت به لمس در ناحیه ای از توده پستان.
• افزایش اندازه توده پستان و حساسیت پستان درست قبل از قاعدگی.
• کاهش اندازه توده پستان و کاهش علائم و نشانه ها بعد از قاعدگی.

داشتن یک یا چند کیست پستان ساده خطر ابتلاء به سرطان پستان را افزایش نمی دهد. اما چنانچه داشتن کیست توانایی شما را درانجام فعالیت ها دشوار سازد و یا تغییرات غیر طبیعی احساس کنید، باید هرچه سریعتر توسط پزشک متخصص تحت معاینه قرار گیرید. لذا تشخیص حالات غیر طبیعی در بافت سینه و توجه به نشانه های آن از اهمیت بسیاری برخوردار است.

• توده پستانی (Breast lumps)‎

هر یک از سینه ها شامل بخش نرمی از بافت غده هاست که مانند گلبرگ های گل آفتاب گردان کنار یکدیگر قرار دارند. این بخش نرم بیشتر در قسمت هایی که برای تولید شیر در دوران بارداری و شیردهی وجود دارد تقسیم شده اند. کانالهای کوچک حرکت شیر به نوک پستان را هدایت می کنند. بافتی که به پستان فرم می دهد از بافت چربی و بافت پیوندی رشته ای ساخته شده است. کیست های پستان زمانی توسعه پیدا می کنند که غدد و بافت همبند بیش از حد رشد کرده و دچار تغییرات فیبروسیستی می شوند و پس از بلوک کردن و گشاد شدن مجاری شیر، آنها را از مایع پر می کنند.
 

• میکروکیست ها (Microcysts): این کیست ها کوچک تر از آنند که احساس شوند، اما ممکن است در طول آزمایشات تصویری، مانند ماموگرافی یا سونوگرافی دیده شوند.

• ماکروکیست ها (Macrocysts): ماکروکیست ها بقدری بزرگ هستند که براحتی احساس می شوند و می توانند در حدود 1 تا 2 اینچ (2.5 تا 5 سانتی متر) در قطر رشد کنند. کیستهای بزرگ پستان فشار زیادی در نزدیکی بافت پستان وارد آورده و باعث درد یا ناراحتی در پستان می گردند.

دلیل قطعی تشکیل کیست های پستان هنوز ناشناخته مانده است. برخی از شواهد نشان می دهد که استروژن اضافی در بدن شما، بافت پستان را تحریک کرده و می تواند نقش مهمی در ایجاد کیست های پستان ایفا کند.

برای ارزیابی وضعیت توده موجود در پستان و یا تغییرات ایجاد شده در سینه، می بایست هر چه سریعتر برای ملاقات با پزشک خود اقدام نمائید. در برخی موارد بر اساس معاینات بالینی پستان و یا یافته های بدست آمده از آزمون های تصویربرداری، ممکن است پزشک شما را به یک متخصص زنان معرفی کند.

آنچه شما می توانید انجام دهید
ارزیابی اولیه با تمرکز بر تاریخچه پزشکی شما آغاز می گردد. در این ملاقات راجع به علائم خود و ارتباط آن با چرخه قاعدگی و هر گونه اطلاعات دیگر صحبت می کنید. برای آماده شدن در این ملاقات بهتر است لیستی از سوالات زیر را آماده کنید که عبارتند از:

• ارائه تمامی علائم: حتی اگر علائم نامربوط به نظر رسد مطرح کنید.
• اطلاعات شخصی و کلیدی: از جمله تنش های بزرگ و یا تغییرات اخیر زندگی.
• لیست داروهای مصرفی: تهیه لیست تمامی داروها، ویتامین ها، داروهای گیاهی و مکمل هایی که به طور منظم مصرف می کنید.
• تهیه لیستی ازسوالاتی که از پزشک خود می پرسید: شامل مهم ترین تا کم اهمیت ترین سوالات.

سوالات عمومی که از پزشک خود می پرسید عبارتند از:

• چه چیزی منجر به بروز علائم شده است؟
• آیا داشتن کیست خطر ابتلاء به سرطان پستان را افزایش می دهد؟
• چه نوع آزمایشاتی مورد نیاز است؟
• چه نوع درمان هایی کارآمدتر است؟
• آیا جایگزین هایی برای روش های اولیه وجود دارد؟
• آیا محدودیتی در این زمینه وجود دارد که باید دنبال کرد؟
• چه وب سایت هایی را جهت مطالعه پیشنهاد می کنید؟

چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید

برای پاسخ به سوالاتی که پزشک شما ممکن است بپرسد آماده باشید، مانند:

• اولین بار چه زمانی متوجه کیست یا توده شدید؟
• آیا متوجه تغییر در اندازه کیست یا توده نیز شدید؟
• چه علائمی تجربه کردید و  به چه مدت؟
• آیا نشانه ها در یک یا هر دو سینه رخ داده است؟
• آیا علائم در طول زمان تغییر کرده است؟
• آیا تجربه هر گونه درد پستان را داشته اید؟ اگر چنین است، چه هنگام درد شما شدیدتر بوده است؟
• آیا ترشحات نوک پستان داشته اید؟ اگر چنین بوده است، در یک یا هر دو سینه؟
• چگونه چرخه قاعدگی کیست یا توده را تحت تاثیر قرار داده است؟
• آخرین باری که ماموگرافی رفته اید چه هنگام بوده است؟
• آیا سابقه خانوادگی از کیست های سینه و یا توده داشته اید؟
• آیا قبلاً سابقه کیست پستان یا توده داشته اید، یا بیوپسی پستان انجام داده اید؟
• آیا سابقه شخصی توده های پیش سرطانی و یا سرطانی پستان داشته اید؟

بافت نرمال پستان در زنان سالم اغلب ناصاف و یا کروی است. اما اگر به وجود هرگونه توده مشکوک در سینه خود پی بردید که پس از دوره قاعدگی از بین نرفت و  تغییر سایز و تغییر شکل داشت، سریعاً یک وقت ملاقات با پزشک خود بگیرید.

روش های تشخیصی:

غربالگری و تشخیص کیست پستان معمولاً پس ارزیابی و شناسایی پزشک آغاز می گردد. علاوه بر بحث در مورد علائم و سابقه سلامت شما، پزشک معاینه پستان را انجام می دهد و ممکن است با توجه به وضعیت شما سونوگرافی پستان یا آسپیراسیون با سوزن نیز انجام دهد.

معاینه پستان
پزشک به بررسی فیزیکی توده پستانی می پردازد و نواحی دیگر پستان را نیز جهت اطمینان معاینه می کند. از آنجائیکه پزشک نمی تواند تنها از طریق معاینه بالینی پستان به وجود توده در پستان پی ببرد، از این رو به انجام تست های بیشتر نیاز پیدا می کنید، مانند تصویربرداری یا آسپیراسیون.

سونوگرافی پستان
سونوگرافی پستان می تواند به پزشک در تعیین این که آیا توده در پستان مایع است یا جامد کمک کند. منطقه پر از مایع معمولاً نشان دهنده کیست پستان است و توده جامد به احتمال زیاد توده غیرسرطانی مانند فیبروآدنوم است، اما لازم به ذکر است در برخی مواقع توده جامد نیز می تواند به سرطان پستان تبدیل شود .

بر اساس آنچه که دکتر در سونوگرافی می بیند، برای بررسی بیشتر توده جامد، می تواند بیوپسی از پستان را توصیه کند. اگر پزشک به راحتی توده ای در پستان احساس کرد، مرحله سونوگرافی پستان را حذف کرده  و به آسپیراسیون سوزنی می پردازد.

آسپیراسیون
در طول آسپیراسیون، پزشک یک سوزن نازک را  به توده پستان وارد کرده و مایع داخل توده را بیرون می کشد. اغلب، آسپیراسیون با استفاده از اولتراسوند صورت می گیرد و از این طریق محل دقیق قرار دادن سوزن در بافت توده مشخص می شود. هنگامیکه مایع از توده پستان بیرون می آید، پزشک فوراً جهت بررسی و تشخیص کیست پستان اقدام می کند.

چنانچه مایع خارج شده خونی نباشد و توده پستان از بین رود، شما نیازی به هیچ گونه تست بیشتر و یا درمان پیدا نمی کنید. اما اگر مایع خونی به نظر رسد و یا توده ای در پستان باقی بماند، پزشک نمونه ای از مایع خارج شده برای انجام آزمایشات بیشتر به آزمایشگاه ارسال می کند و شما را به یک جراح سینه و یا رادیولوژیست معرفی می کند.

اگر هیچ مایعی خارج نشد، پزشک به احتمال زیاد جهت بررسی بیشتر توده آزمون های تصویربرداری مانند ماموگرافی و سونوگرافی را توصیه می کند. فقدان مایع یا توده در پستان، حاکی از آن است که توده پستان و یا حداقل بخشی از آن جامد است و نمونه ای از سلول ها جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل بیشتر و بررسی اینکه آیا توده سرطانی است یا خیر به آزمایشگاه ارسال می شود.

روش های درمانی:

برای کیست های پر از مایع در سینه هیچگونه درمانی نیاز نیست. اگر شما هنوز به یائسگی نرسیده اند، پزشک به پایش وضعیت کیست پستان می پردازد و اینکه آیا کیست خود به خود برطرف می گردد یا خیر.

آسپیراسیون
آسپیراسیون  روشی است که برای تشخیص کیست پستان مورد استفاده قرار می گیرد و ممکن است به عنوان یکی از روش های درمان نیز بکار رود. اگر پزشک در زمان تشخیص موفق به تخلیه تمام مایع از کیست شود، توده از بین می رود و کلیه علائم نیز بهبود می یابند.

اگر دچارکیست سینه باشید، ممکن است نیاز به تخلیه بیش از یک بار مایع درون توده داشته باشید. کیست های عود کننده  و یا جدید بطور معمول رایج هستند. با این حال، در صورتی که کیست در دو تا سه چرخه قاعدگی از بین نرود و بطور مداوم افزایش سایزداشته باشد، شما باید به پزشک خود برای بررسی بیشتر از طریق سونوگرافی مراجعه کنید.

عمل جراحی
جراحی کیست فقط در شرایط غیر معمول ضروری است. جراحی زمانی پیشنهاد می شود که کیست پستان باعث ناراحتی فرد شود و پس از ماهها عود کند و یا کیست پستان حاوی مایع آغشته به خون باشد و یا دیگر نشانه های نگران کننده را داشته باشد.

• سونوگرافی (Ultrasound)‎

هورمون درمانی:

با استفاده از قرصهای جلوگیری از بارداری (قرصهای ضد بارداری خوراکی) که برای تنظیم چرخه قاعدگی استفاده می شود می توان به کاهش عود کیست های پستان کمک کرد. اما به دلیل عوارض احتمالی جانبی جدی که وجود دارد، قرصهای جلوگیری از بارداری و یا داروهای هورمونی دیگر مانند تاموکسیفن، معمولاً تنها در زنان مبتلا به علایم شدید توصیه می شود. قطع درمان جایگزینی از طریق هورمون، در طول سالهای پس از یائسگی ممکن است تشکیل کیست ها را در این زنان کاهش دهد.

برای به حداقل رساندن ناراحتی های مرتبط با کیست های پستان، می توانید این اقدامات را امتحان کنید:

• استفاده از سینه بند های مخصوص: چنانچه دچار درد پستان ناشی از کیست هستید، نگه داشتن محکم بافت سینه ممکن است به از بین بردن برخی از این ناراحتی ها کمک می کند.

• اجتناب از مصرف کافئین: اگرچه هیچ گونه مدرک علمی معتبری مبنی بر عود علائم کیست پستان با مصرف کافئین وجود ندارد، با این حال، برخی از زنان پس از حذف کافئین از رژیم غذایی خود از علائم این بیماری رهایی پیدا کردند و دیده شد که با کاهش یا حذف کافئین در مواد غذایی مصرفی همچون نوشیدنی ها، و همچنین در غذاهایی مانند شکلات بسیاری ازعلائم آنها بهبود یافت.

• کاهش مصرف نمک در رژیم غذایی: اگرچه ارتباط بین کاهش مصرف نمک و شکل گیری و ایجاد کیست های پستان هنوز قطعی نبوده و اثبات نشده است، برخی مطالعات بیانگر آنست که کاهش مصرف نمک می تواند در این زمینه بسیار موثر باشد. کاهش دریافت سدیم با کاهش مقدار مایع اضافی موجود در بدن ارتباط مستقیم داشته و به نوبه خود به از بین بردن نشانه ها و علائم مرتبط با کیست پستان کمک می کند.

• استفاده با دقت داروهای مسکن تجویز شده توسط پزشک: داروهای مسکنی که پزشک تجویز می کند مانند استامینوفن (تیلنول) یا داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن ( ibuprofen) با نامهای تجاری (Advil، Motrin و IB) یا ناپروکسن (Naprosyn) می توانند تا حد زیادی درد ناشی از وجود کیست پستان را در زنان بکاهد.

درمان های جایگزین:

روغن گل پامچال  یک مکمل از نوع اسید چرب (اسید لینولئیک) است که همواره در دسترس است. چند مطالعه کوچک نشان می دهد که روغن گل پامچال ممکن است به تسکین درد پستان ناشی از کیست ها و چرخه قاعدگی کمک کند. اما این شواهد قطعی نبوده و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. اگرچه مکانیسم دقیق آن تا به امروز مشخص نبوده است اما برخی از کارشناسان بر این باورند زنانی که دچار کمبود اسید لینولئیک هستند، بسیار بیشتر به نوسانات هورمونی در سیکل قاعدگی حساس هستند و در نتیجه درد پستان نیز در آنها شدیدتر است.