درد اولین علامت التهاب تاندون کشکک است که معمولاً بین کشکک زانو و جایی که تاندون پا به قلم پا می رسد (استخوان تیبیا) ایجاد می شود.

درد زانو می تواند:
•    در ابتدا تنها در زمان فعالیت بدنی یا انجام کارهای سخت ایجاد می شود.
•    تا حدی تشدید می شود که با انجام فعالیت های ورزشی تداخل می یابد.
•    در نهایت با انجام حرکات روزانه مثل بالا رفتن از پله ها یا بلند شدن از روی صندلی تداخل ایجاد می کند.

رایج ترین علت التهاب تاندون کشکک استفاده بیش از حد از مفصل است که ناشی از ایجاد فشار مداوم بر تاندون است. این فشار سبب ایجاد پارگی های کوچک در تاندون می شود که بدن برای ترمیم آن تلاش می کند. اما اگر این پارگی ها چند بار تکرار شود منجر به درد ناشی از التهاب و ضعیف شدن تاندون می شود.

زمانی که آسیب تاندون برای بیش از چند هفته ادامه یابد به آن تاندینوپاتی یا آسیب تاندون می گویند.

ترکیبی از برخی عوامل می تواند در ایجاد التهاب تاندون کشکک نقش داشته باشد، از جمله:

•    فعالیت بدنی. دویدن و انجام حرکات پرشی رایج ترین علل مرتبط با التهاب تاندون کشکک زانو هستند. افزایش ناگهانی در شدت یا زمان فعالیت بدنی و همچنین تغییر کفش ورزشی می تواند بر تاندون های پا فشار بیاورد.

•    عضله چهار سر ران. عضله چهار سر ران و همسترینگ ها (زردپی پشت زانو) که در پشت پاها قرار دارند، می تواند فشار تاندون کشکک زانو را افزایش دهد.

•    عدم تعادل عضلات. اگر برخی از عضلات پاها قوی تر از دیگری باشد، عضله قوی تر می تواند بر تاندون کشکک فشار بیشتری وارد کند. این فشار ناهموار سبب ایجاد التهاب تاندون می شود.

اگر در هنگام درد باز هم کار کنید و علائم هشداردهنده در بدن خود را نادیده بگیرید، منجر به افزایش پارگی تاندون کشکک می شوید. اگر توجه نکنید، درد زانو و کاهش عملکرد می تواند تشدید شده و تاندینوپاتی کشکک جدی تر شود.

اگر طی فعالیت یا پس از آن زانو درد دارید به نحوی که با گذاشتن یخ یا استراحت کردن بهتر نمی شود، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پس از معاینات، پزشک شما را به متخصص طب ورزشی ارجاع می دهد.
در اینجا مطالبی بیان می شود که به شما در آمادگی برای ملاقات با پزشک کمک می کند.

آنچه می توانید انجام دهید
•    لیستی از علائم و زمان شروع علائم تهیه کنید.
•    اطلاعات کلیدی پزشکی را یادداشت کنید، شامل بیماری ها، داروها و مکمل های مصرفی تان.
•    فعالیت بدنی روزانه خود را ثبت کنید، شامل مدت و شدت فعالیت های ورزشی و سایر فعالیت ها. توجه کنید اگر اخیراً تغییری در فعالیت شما ایجاد شده است، شدت و مدت و نیز لوازم مورد استفاده مثل کفش ورزشی را یادداشت کنید.
•    به جراحت های اخیر توجه کنید که ممکن است به مفصل زانوی شما آسیب وارد کرده باشد.
•    سؤالاتی که باید بپرسید را یادداشت کنید، تا به شما در استفاده بهینه از وقت کمک کند.

سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید

در اینجا سؤالات اساسی را که باید از پزشکی که شما را از جهت التهاب تاندون کشکک معاینه می کند بپرسید، بیان شده است. اگر سؤالات دیگری برای شما پیش آمد حتماً بپرسید:

•    محتمل ترین علت علائم و نشانه های من چیست؟
•    آیا آزمایش خاصی لازم است؟
•    چه درمان هایی را پیشنهاد می کنید؟
•    همراه با درمان، می توانم فعالیت داشته باشم؟ درمان من چه مدتی طول می کشد؟
•    در دوره نقاهت، کدام ورزش ها را توصیه می کنید؟
•    چه اقدامات خودمراقبتی را می توانم انجام دهم؟
•    آیا لازم است به متخصص مراجعه کنم؟

آنچه می توانید از پزشک خود انتظار داشته باشید
احتمالاً پزشک سؤالاتی از این قبیل را از شما خواهد پرسید:
•    آیا علائم شما تشدید شده است؟
•    شدت درد شما چگونه است؟
•    درد شما قبل از ورزش است یا در حین فعالیت یا پس از آن؟ و یا دردتان مداوم است؟
•    آیا درد همراه با تورم، گرفتگی یا قفل شدن است؟
•    آیا علائم شما با توانایی فعالیت یا بالا رفتن از پله ها یا انجام سایر کارها تداخل دارد؟
•    آیا درمان های خانگی را امتحان کرده اید؟ آیا تأثیری داشته است؟

برای درد زانو، ابتدا اقدامات خودمراقبتی از جمله گذاشتن یخ روی محل آسیب دیده و پرهیز از انجام فعالیت هایی که سبب تشدید علائم می شوند، را امتحان کنید.

در موارد زیر می توانید با پزشک خود تماس بگیرید:
•    اگر درد شما ادامه یافت و یا شدیدتر شد.
•    درد با انجام فعالیت های روزانه شما تداخل داشت.
•    درد منجر به تورم و قرمزی در محل آسیب دیده شد.

روش های تشخیصی:

طی معاینات، ممکن است پزشک بر بخش هایی از زانو فشار آورده تا محل آسیب را تعیین کند. معمولاً درد ناشی از التهاب تاندون کشکک در بخش جلویی زانو و درست در زیر کشکک است.

بررسی های تصویری

ممکن است پزشک یک یا چند روش تشخیصی تصویری را توصیه کند، از جمله:
•    اشعه ایکس. اشعه ایکس به رد سایر مشکلات استخوانی که می توانند سبب زانو درد شوند کمک می کند.

•    فراصوت. این تست از امواج صوتی برای ایجاد تصویر از زانو استفاده کرده و پارگی های تاندون کشکک را مشخص می کند.

•    تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این روش از یک زمینه مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر دقیق استفاده می کند که تغییرات جزئی را در تاندون نمایان می کند.

روش های درمانی:

تکنیک های مختلفی از درمان های فیزیکی می تواند به تسکین علائم مرتبط با التهاب تاندون کشکک کمک کند، از جمله:

•    ورزش های کششی. ورزش های کششی منظم و مداوم می تواند اسپاسم های عضلانی را کاهش داده و به بلند شدن واحدهای عضله – تاندون کمک کند. در زمان کشیدگی حرکات جهشی انجام ندهید.

•    ورزش های مقاومتی. عضلات کوچک و ضعیف در ایجاد فشار و کشیدگی تاندون کشکک نقش دارند. ورزش هایی که در آهسته پایین آمدن پا پس از کشیدن آن نقش دارند نیز می توانند کمک کننده باشند.

•    بستن تاندون کشکک. بند یا نواری که بر تاندون پا فشار وارد کند می تواند فشار را از تاندون گرفته و بر نوار یا بند اعمال کند. این کار به کاهش درد کمک می کند.

•    یونتوفورزیس. این درمان به صورت پخش داروهای کورتیکواستروئیدی روی پوست و سپس استفاده از ابزاری برای تولید نیروی الکتریکی خفیف به منظور وارد کردن دارو از طریق پوست است.

جراحی و سایر درمان ها

اگر درمان های نگهدارنده کمکی نکرد، ممکن است پزشک سایر درمان ها را پیشنهاد کند، از جمله:

•    تزریق پلاسمای غنی از پلاکت. این نوع تزریق در برخی افراد مبتلا به مشکلات مزمن تاندون کشکک بررسی شده است. مطالعات در این زمینه ادامه دارد. امید است که این تزریق ها تشکیل بافت های جدید را افزایش داده و به بهبود آسیب تاندون کمک کند.

•    جراحی. در موارد نادری، اگر درمان ناموفق باشد، پزشک درمان های جراحی را برای تاندون کشکک پیشنهاد می کند. برخی روندهای جراحی از طریق ایجاد سوراخ های ریزی در اطراف زانو انجام می شوند.

• ام آر آی (MRI)‎

پزشکان معمولاً پیش از سایر روش ها مثل جراحی، ابتدا با درمان های کمتر تهاجمی شروع می کنند. داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند درد ناشی از التهاب تاندون کشکک را برای مدت کوتاهی تسکین دهند.

اگر درمان های نگهدارنده کمکی نکرد، ممکن است پزشک سایر درمان ها را پیشنهاد کند. تزریق کورتیکواستروئید از راه فراصوت به غلاف اطراف تاندون کشکک می تواند درد را تسکین دهد. اما این دسته از داروها می تواند تاندون ها را تضعیف کرده و آنها را در معرض پارگی قرار دهد.

• ایبوپروفن (Ibuprofen)‎

اگر زانوی شما آسیب دیده باشد، این موارد را در نظر داشته باشید:

•    مسکن ها. داروهای بدون نسخه از جمله ایبوپروفن و ناپروکسن می تواند به صورت کوتاه مدت به تسکین درد کمک کند.

•    از فعالیت هایی که سبب درد می شود بپرهیزید. لازم است کمتر ورزش کرده و یا بطور موقت ورزش های سبک تری انجام دهید. کار کردن در زمان درد می تواند آسیب تاندون کشکک را بیشتر کند.

•    یخ. پس از فعالیت هایی که منجر به درد می شود، از یخ استفاده کنید. یخ را در یک کیسه پلاستیکی گذاشته و یک حوله به دور آن بپیچید. همچنین می توانید از ماساژ یخ استفاده کنید. آب را در یک فنجان از جنس فوم پلاستیکی ریخته و پس از آنکه یخ زد روی پوست بمالید.

برای کاهش خطر ایجاد التهاب تاندون کشکک، این اقدامات را در نظر داشته باشید:

•    همزمان با درد کار نکنید. بلافاصله بعد از اینکه متوجه درد زانوی مرتبط با ورزش شدید، استراحت کرده و در محل آسیب یخ بگذارید. تا زمانی که کاملاً درد برطرف نشده است، از فعالیت هایی که بر تاندون کشکک فشار می آورد، بپرهیزید.

•    عضلات خود را تقویت کنید. عضلات قوی تر پا در کنترل فشارهایی که می تواند منجر به التهاب تاندون کشکک شود، عملکرد بهتری دارند. ورزش های اکسنتریک که شامل آهسته پایین آوردن پا پس از کشیدن زانو است، بسیار مفید هستند.

•    مهارت خود را افزایش دهید. برای اطمینان از اینکه از بدن خود به درستی استفاده می کنید، شرکت در کلاس ها یا پیروی از دستورالعمل های تخصصی را در زمان شروع ورزش یا دستگاه ورزشی جدید در نظر داشته باشید.