اغلب موارد سینوزیت حاد به درمان نیاز ندارند زیرا در اثر ویروس سرماخوردگی ایجاد شده اند. معمولاً استفاده از روش های مراقبت ار خود، تنها درمان مورد نیاز برای افزایش سرعت بهبودی و کاهش علایم است.
درمان به منظور کاهش علایم
پزشک شما ممکن است درمان هایی را برای کاهش علایم سینوزیت توصیه کند که شامل موارد زیر می باشد:
- اسپری بینی سالین: باید این اسپری را چند بار در روز داخل بینی خود اسپری کنید تا مسیر بینی را شستشو دهد.
- کورتیکواستروئیدهای بینی: این اسپری های بینی به پیشگیری و درمان التهاب کمک می کند. برخی از این اسپری ها شامل فلوتیکازون (فلوناز) (fluticason)، مومتازون (نازونکس) (mometasone)، بودزوناید (رینوکورت آکوا) (budesonide)، تریامسینولون (نازاکورت آ کیو) ( triamcinolone) و بکلومتازون (بکوناز آ کیو) (beclomethasone) می باشند.
- داروهای ضد احتقان: این داروها را می توان بدون نسخه تهیه کرد (OTC) و به شکل های مایع، قرص و اسپری بینی تجویز می شوند. این داروها شامل سودافد (Sudafed)، آکتی فد (Actifed) و دریکسورال (Drixoral) می باشند. اسپری های بینی شامل اکسی متازولین (آفرین و غیره) می باشند. در اغلب موارد این داروها فقط باید به مدت چند روز مصرف شوند. در غیر اینصورت خود این داروها می توانند باعث بازگشت احتقان شدیدتر (احتقان برگشتی) گردند.
- مسکن های OTC: از این مسکن ها می توان به آسپرین، استامینوفن (تایلنول و غیره) یا ایبوپروفن (آدویل، موترین آی بی و غیره) اشاره کرد. آسپرین می تواند باعث سندرم ری (Reye's syndrome) شود. بنابراین در استفاده از آن برای کودکان ونوجوانان باید احتیاط کرد. با وجود این که مصرف آسپرین در کودکان بالای 2 سال تأیید شده است، کودکان و نوجوانانی که به آبله مرغان یا علایم شبیه آنفلوانزا مبتلا شده اند هرگز نباید آسپرین مصرف کنند. اگر در این باره نگران هستید با پزشک خود مشورت کنید.
آنتی بیوتیک ها
برای درمان سینوزیت حاد معمولاً نیازی به استفاده از آنتی بیوتیک ها نیست:
- آنتی بیوتیک ها به درمان سینوزیت حاد ناشی از عفونت های ویروسی یا قارچی کمک نمی کنند.
- اغلب موارد سینوزیت های باکتریایی، بدون استفاده از آنتی بیوتیک بهبود می یابند.
- به طور معمول تنها در شرایطی که عفونت ایجاد شده شدید، عودکننده یا مداوم باشد درمان آنتی بیوتیکی لازم است.
آنتی بیوتیک هایی که برای درمان سینوزیت های ناشی از عفونت های باکتریایی استفاده می شوند شامل آموکسی سیلین (آموکسیل و غیره)، دوکسی سیکلین (دوریکس، منودوکس و غیره) یا داروی ترکیبی تری متوپریم سولفامتوکسازول (باکتریم، سپترا و غیره) می باشند. در مواردی که عفونت باکتریایی رفع نشود یا سینوزیت عود کند، پزشک ممکن است از آنتی بیوتیک های مختلف استفاده کند.
اگر پزشک شما آنتی بیوتیک تجویز کند، مصرف دارو در یک دوره ی زمانی کامل ضروری است. یعنی معمولاً شما به مدت 10 تا 14 روز، نیاز به مصرف دارو دارید؛ حتی اگر علایمتان بهتر شد. اگر مصرف این داروها را زودتر از زمان تعیین شده قطع کنید، علایم شما ممکن است دوباره عود کند.
داروهای ضد قارچ
سینوزیت حاد به ندرت در اثر عفونت قارچی بوجود می آید که از طریق داروهای ضد قارچ قابل درمان است. دوز داروها و نیز دوره ی زمانی مصرف آنها بستگی به شدت عفونت بیمار و سرعت بهبود علایم دارد.
ایمونوتراپی
اگر آلرژی، علت بروز سینوزیت باشد، ایمونوتراپی که باعث کاهش واکنش بدن در برابر آلرژن های خاص می شود می تواند به درمان علایم شما کمک کند.
داروهای مرتبط