روش های تشخیصی:
آزمایشات و مراحلی که برای تشخیص سرطان پستان به کار می‌روند عبارتند از:
• آزمایش پستان: پزشک شما جهت بررسی و تشخیص هر گونه توده یا ناهنجاری دیگر هر دو پستان شما را معاینه خواهد کرد.
• ماموگرافی: ماموگرافی روش عکسبرداری از پستان شما با استفاده از اشعه ایکس است. به طور عادی ماموگرافی جهت غربالگری سرطان پستان به کارمی‌رود. اگر در این غربالگری وضعیت غیرطبیعی مشاهده و شناسایی گردد، ممکن است پزشکتان جهت ارزیابی و بررسی بیشتر آن نابهنجاری، انجام یک ماموگرافی تشخیصی را توصیه کند.
• سونوگرافی پستان: در روش اولتراسوند (سونوگرافی) از امواج صوتی برای ارائه تصاویری از عمق ساختمان بدن استفاده می‌شود. ممکن است این روش به تمایز قائل شدن بین توده جامد و یک کیست پر از مایع کمک کند.
• جداسازی و بیرون آوردن نمونه‌ای از سلول‌های پستان جهت انجام آزمایش (بیوپسی): نمونه‌های بیوپسی جهت آنالیز و تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شود، جایی‌که در آنجا متخصصین تصمیم می‌گیرند که آیا سلول‌ها سرطانی هستند یا خیر. همچنین نمونه بیوپسی برای تصمیم گیری در مورد نوع سلول‌هایی که درگیر سرطان پستان هستند، وخامت و تهاجمی بودن (درجه) سرطان، آنالیز می‌گردد، و اینکه آیا سلول‌های سرطانی گیرنده‌های هورمونی دارند یا گیرنده‌های دیگری که ممکن است گزینه‌های درمانی(انتخاب نوع درمان) شما را تحت تاثیر قرار دهند.
• ام آر آی: در دستگاه ام آر آی از یک آهنربا و امواج رادیویی برای خلق تصاویری از قسمت‌های داخلی پستان استفاده می‌شود. قبل از انجام ام‌آرآی پستان، یک تزریق ماده حاجب برای شما انجام خواهد شد.
بسته به موقعیت و شرایط شما، ممکن است آزمایشات و سایر اقدامات نیز برایتان استفاده گردد.
طبقه‌بندی (مرحله‌بندی) سرطان پستان:
زمانیکه پزشکتان تشخیص داد مبتلا به سرطان پستان هستید، بعد از آن جهت تعیین وسعت و مرحله سرطان شما اقدام خواهد کرد. تعیین درجه سرطان شما برای تصمیم‌گیری جهت پیش‌آگهی بیماری شما و نیز بهترین گزینه درمانی کمک می‌نماید. ممکن است اطلاعات کاملی در مورد نوع سرطان شما تا بعد از متحمل شدن جراحی پستان شما در دسترس نباشد.
آزمایشات و اقداماتی که ممکن است برای تعیین نوع سرطان پستان در شما به کار رود شامل موارد زیر باشد:
• آزمایشات خون، مثل شمارش کامل خون
• انجام ماموگرام در پستان دیگر جهت جستجوی علائم سرطان
• ام آر آی پستان
• اسکن استخوان
• سی‌تی‌اسکن توموگرافی کامپیوتری
• پت اسکن
همه زنان به تمام این آزمایشات و اقدامات نیاز نخواهندداشت و پزشک شما آزمایشات مناسب را بسته به شرایط به‌خصوص و ویژه شما انتخاب می‌کند.
دامنه تغییرات مراحل سرطان سینه از 0 تا IV متغیر است، که درجه 0 مشخص می‌کند سرطان جزئی و غیرتهاجمی است. مرحله IV سرطان پستان، که سرطان پستان جابجاشونده (متاستاتیک) نیز نامیده می‌شود، اشاره به سرطانی دارد که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است.
روش های درمانی:
پزشک گزینه‌های درمانی مربوط به سرطان پستان در شما را با توجه به در نظر گرفتن موارد زیر تعیین می‌نماید: نوع سرطان پستان در شما، مرحله و درجه آن، اینکه آیا سلول‌های سرطانی نسبت به هورمون‌ها حساس هستند یا خیر و سلامت کلی شما. بیشتر زنان متحمل عمل جراحی سرطان پستان می‌شوند و همچنین سایر درمان‌های دیگر مثل شیمی‌درمانی، هورموندرمانی و یا رادیوتراپی را نیز دریافت می‌کنند.
گزینه‌های درمانی بسیاری جهت درمان سرطان پستان وجود دارند، و همچنانکه در حال تصمیم‌گیری دشوار و پیچیده جهت انتخاب درمان خود هستید، این امکان وجود دارد که گیج و سردرگم شوید. حتماً به دنبال نظر و عقیده دیگری از یک متخصص پستان در یک مرکز درمانی دیگر نیز باشید. در این میان با سایر زنان که به تصمیمات مشابه شما رسیده‌اند، نیز صحبت کنید.
جراحی سرطان پستان
اعمال جراحی که جهت سرطان پستان به‌کار می‌رود شامل موارد زیر است:
• برداشت قسمت سرطانی پستان (لومپکتومی): در جریان لومپکتومی، جراح غده (تومور) و حاشیه کوچکی از بافت سالم دورادور را جدا کرده و برمی‌دارد. بسته به نوع آن لومپکتومی برای غده‌های کوچکتر اختصاص داده می‌شود.
• برداشت کل پستان (ماستکتومی): در بیشتر روش‌های ماستکتومی،تمامی بافت پستان برداشته می‌شود، شامل لوبول‌ها،مجاری، بافت چربی و مقداری پوست شامل نوک پستان و حلقه رنگین دور نوک پستان (ماستکتومی ساده). در ماستکتومی، پوست روی پستان جهت بهبود و پیشرفت در نوسازی و ظاهر پستان، دست نخورده باقی می‌ماند.
• برداشت تعداد محدودی از غدد لنفاوی (بیوپسی غدد لنفاوی اصلی یا سنتینل Sentinel): برای تعیین این مورد که آیا سرطان به غدد لنفاوی شما انتشار پیدا کرده یا خیر جراح با شما در مورد اثر برداشت و خارج نمودن غدد لنفاوی که لنف را از تومور شما دریافت می‌کنند، مشورت خواهد کرد. اگر در این غدد لنفاوی، توده های سرطانی دیده نشود، شانس پیدا کردن سرطان در هر یک از غدد لنفی باقیمانده، کم است و دیگر نیازی به خارج کردن و برداشتن غدد لنفاوی دیگر نمی‌باشد.
• برداشت چندین غدد لنفاوی (غدد لنفاوی متعدد) (برداشت غدد لنفاوی زیر بغل): اگر در غدد لنفاوی اصلی، سرطان تشخیص داده شد، جراح با شما در مورد نقش برداشت و خارج نمودن سایر غدد لنفاوی موجود در زیر بغل شما، بحث و گفتگو خواهد کرد.
• برداشت هر دو پستان: بعضی از زنان که مبتلا به سرطان در یک پستان هستند، در صورتیکه احتمال خطر زیادی در ابتلاء به سرطان در پستان دیگر خود داشته باشند، ممکن است بخواهند پستان سالم خود را نیز خارج نمایند (ماستکتومی پروفیلاکتیک کانترالترال).
با پزشک خود در مورد احتمال خطر این ابتلاء، همراه با فواید و خطرات این اقدام صحبت نمایید.
عوارض ناشی از عمل جراحی سرطان پستان، به روش‌هایی که انتخاب کرده و خواسته‌اید بستگی دارد. جراحی احتمال خونریزی و عفونت را به همراه دارد.
بعضی از زنان بعد از جراحی، می‌خواهند پستان خود را ترمیم کنند. با جراح خود در این مورد صحبت کنید. در نظر داشته باشید قبل از انجام جراحی، به یک جراح پلاستیک مراجعه نمایید. انتخاب‌هایی که دارید ممکن است شامل ترمیم با کاشت پستان مصنوعی باشد یا ترمیم و نوسازی با استفاده از بافت خود شخص. این اعمال جراحی می‌تواند در همان زمان ماستکتومی صورت گیرد یا در زمان و تاریخ دیگری.
درمان با اشعه (پرتو درمانی)
در روش رادیوتراپی یا پرتو درمانی، برای کشتن و از بین بردن سلول‌های سرطانی، از پرتوهای انرژی با قدرت بالا استفاده می‌شود، مانند اشعه ایکس. بسته به نوع سرطان در رادیوتراپی از یک دستگاه بزرگ که هدف آن پرتاب پرتوهای انرژی به بدن شماست، استفاده می‌شود(رادیوتراپی خارجی). اما درمان با اشعه می‌تواند با قرار دادن مواد رادیواکتیو در داخل بدن شما نیز انجام گیرد (براکی‌تراپی).
رادیوتراپی خارجی، عموماً بعد از انجام لومپکتومی، جهت آن دسته از سرطان‌های پستانی که در مراحل اولیه قرار دارند، استفاده می‌شود. همینطور پزشکان ممکن است انجام رادیوتراپی را بعد از ماستکتومی، در مورد سرطان‌های وسیع‌تر و پیشرفته‌تر پستان و یا سرطان‌هایی که به غدد لنفاوی انتشار یافته است نیز توصیه نمایند.
عوارض جانبی رادیوتراپی شامل خستگی، جوش و تحریکات پوستی قرمز رنگ شبیه به آفتاب‌سوختگی در محلی که اشعه آنجا را هدف قرار داده، می‌باشد. همچنین ممکن است بافت سینه متورم ویا سفت‌تر به نظر برسد. ندرتاً ممکن است مشکلات جدی‌تری مانند آسیب به قلب و شش‌ها اتفاق افتد و یا به ندرت سرطان‌های مجدد در منطقه تحت درمان ایجاد شود.
شیمی‌درمانی
در روش شیمی‌درمانی، برای نابودی سلول‌های سرطانی از دارو استفاده می‌شود. اگر این احتمال خطر در مورد سرطان شما وجود داشته باشد که به سایر نقاط بدنتان انتشار یابد و یا احتمال خطر بازگشت و عود مجدد را داشته باشد، پزشکان ممکن است برای کاهش احتمال عود سرطان، شیمی‌درمانی را توصیه نمایند. این روش به عنوان شیمی‌درمانی سیستمیک تکمیلی و کمک کننده شناخته می‌شود.
گاهی شیمی‌درمانی در زنانی که تومورهای وسیع‌تر و بزرگتر پستان دارند، قبل از انجام عمل جراحی صورت می‌گردد. هدف، کوچک کردن تومور به اندازه‌ای است که با عمل جراحی بتوان آن را راحت‌تر برداشت.
همچنین شیمی‌درمانی در زنانی که سرطان تقریباً به سایر نقاط بدنشان سرایت کرده و منتشر گردیده استفاده می‌شود. ممکن است شیمی‌درمانی برای کمک به کنترل سرطان و کاهش هر گونه عوارض به وجود آمده از آن نیز توصیه شود. عوارض جانبی شایع شیمی‌درمانی شامل ریزش مو، تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش خطر ایجاد و گسترش عفونت می‌باشد. اثرات جانبی که به ندرت دیده می‌شود می‌تواند شامل یائسگی پیش از موعد و زودرس، آسیب به قلب و کلیه‌ها، آسیب به اعصاب، و ندرتاً سرطان سلول‌های خونی باشد.
روش های تشخیصی و درمانی