روش های تشخیصی:
برای کمک به تشخیص علائم، لازم است چند نوع تست و آزمایش انجام دهید. پزشک یا سایر اعضای تیم سلامت می تواند تعیین کند آیا شما حمله وحشت یا اختلال ترس و یا بیماری دیگری مثل مشکلات قلبی یا تیروئیدی دارید که سبب بروز علائم مشابه ترس می شود. بدین منظور:
• معاینات جسمی کاملی انجام می شود.
• تست های خونی برای بررسی مشکلات تیروئیدی و سایر بیماری ها، بررسی مشکلات قلبی با استفاده از الکتروکاردیوگرام برای کمک به تعیین چگونگی عملکرد قلب انجام می شود.
• ارزیابی توسط پزشک یا مراقب سلامت برای صحبت درباره علائم، موقعیت های استرس زا، ترس ها و مشکل در روابط و سایر مسائلی که بر زندگی شما اثر می گذارد، انجام می شود.
ممکن است از شما خواسته شود پرسشنامه خود ارزیابی روانی را تکمیل بفرمائید. همچنین ممکن است درباره مصرف الکل یا سوء مصرف سایر مواد از شما سؤال شود.
معیارهای تشخیصی برای اختلال وحشت
الزاماً هر شخصی که دچار حملات وحشت می شود، اختلال وحشت ندارد. برای تشخیص این اختلال باید فرد معیارهای منتشر شده توسط انجمن روانپزشکان آمریکا به نام معیارهای تشخیصی و دستورالعمل اختلالات روانی (DSM) را داشته باشد که عبارتست از:
• حملات ترس مکرر و غیرمنتظره
• حداقل یکبار حمله ترس یا هراس به فاصله یک ماهه یا بیشتر از بروز حمله دیگر باشد، یا ترس همیشگی از بروز عوارض حملات وجود داشته باشد مثل از دست دادن کنترل، حمله قلبی یا دیوانگی یا تغییرات واضح در رفتار مثل دوری از موقعیت هایی که فکر می کنید بروز حمله وحشت را تحریک می کند.
• حمله وحشت شما ناشی از سوء مصرف مواد، بیماری های دیگر یا مشکلات روانی دیگر مثل فوبیای اجتماعی یا اختلال وسواس اجباری نباشد.
برای برخی افراد، اختلال ترس می تواند شامل برون هراسی شود که فرد از حضور در مکان ها یا موقعیت هایی که سبب اضطراب می شود پرهیز کند چون می ترسد در زمان بروز حمله وحشت توانایی فرار یا دریافت کمک را نداشته باشد. اگر حملات وحشت دارید اما اختلال وحشت برای شما تشخیص داده نشده است، می توانید درمان شوید. اگر حملات وحشت درمان نشود، علائم تشدید شده و می تواند سبب اختلالات وحشت یا فوبیا شود.
روش های درمانی:
هدف از درمان از بین بردن و ریشه کنی علائم حملات وحشت است. با درمان مؤثر بیشتر افراد در نهایت توانایی از سرگیری فعالیت های روزانه خود را دارند. گزینه اصلی درمان برای حملات وحشت روان درمانی و دارو درمانی است. هر دو درمان مؤثر هستند. احتمالاً پزشک یک یا دو نوع درمان را بسته به ترجیحات شما، سابقه بیماری، شدت اختلال و اینکه آیا درمان با آموزش های ویژه در اختلالات وحشت در حوزه شما وجود دارد یا خیر، توصیه کند.
روان درمانی
روان درمانی که رفتار درمانی نیز نامیده می شود، یک گزینه درمانی برای اختلالات وحشت یا حملات ترس است. روان درمانی می تواند به شما کمک کند که حملات وحشت را فهمیده و یاد بگیرید چگونه با آنها مقابله کنید.
رفتار درمانی شناختی می تواند به شما کمک کند برحسب تجربه یاد بگیرید که علائم وحشت خطرناک نیست. طی دوره درمان، پزشک به تدریج به شما کمک می کند علائم حمله وحشت را در حالت ایمن انجام دهید. زمانی که دیگر احساسات جسمی وحشت بنظر خطرناک نمی رسند، حمله ها شروع به کاهش می کنند. درمان موفق می تواند به شما در غلبه بر ترس از موقعیت هایی که در گذشته از آنها به خاطر حملات وحشت دوری می کردید، کمک کند.
ممکن است پزشک، جلسات هفتگی روان درمانی را پیشنهاد کند. به تدریج و پس از چند هفته متوجه بهبودی علائم اختلال وحشت می شوید و پس از چند ماه معمولاً علائم به شدت کاهش یافته و یا از بین می روند. همانطور که علائم شما رو به بهبودی است، شما و پزشک برنامه ای برای کاهش درمان خواهید داشت. شما می توانید با برنامه ریزی ویزیت های تثبیت که به صورت دوره ای برگزار می شود موافقت نمایید تا به شما اطمینان داده شود که حملات ترس تحت کنترل قرار دارند.
