التهاب پستان (ماستیت)‎

Mastitis



ماستیت (التهاب و ورم پستان) عفونت بافت پستان است که منجر به درد، تورم، گرمی و قرمزی پستان می شود. اگر شما به ماستیت مبتلا هستید، ممکن است تب و لرز را نیز تجربه کنید. ماستیت اغلب در زنان شیرده مشاهده می شود (ماستیت شیردهی)، اما این وضعیت برخی اوقات در زنان غیرشیرده نیز رخ می دهد. در بیشتر موارد، ماستیت شیردهی در سه ماهه اول پس از زایمان رخ می دهد، اما می تواند بعد از آن نیز ایجاد شود. این وضعیت می تواند مراقبت از کودک را دشوار سازد.

برخی اوقات ماستیت منجر به از شیرگرفتن کودک قبل از موعود مورد نظر می شود. اما شما می توانید در صورت ابتلا به ماستیت یا التهاب پستان همچنان به شیردهی ادامه دهید.

در ماستیت، علائم و نشانه ها ممکن است به صورت ناگهانی بروز کنند. این علائم عبارتند از:
•    حساسیت پستان به لمس
•    احساس ضعف و ناخوشی
•    تورم پستان
•    درد یا احساس سوزش به طور مداوم یا در زمان شیردهی
•    قرمزی پوست
•    تب (درجه حرارت 38.3 درجه سانتیگراد یا بالاتر)

 

اگرچه ماستیت معمولاً در هفته های اول شیردهی رخ می دهد، اما می تواند در هر زمان در طول شیردهی بروز کند. ماستیت شیردهی یک پستان را تحت تاثیر قرار می دهد، نه هر دو پستان را.

 

 


علائم و نشانه های مرتبط

التهاب و ورم پستان ممکن است به علل زیر ایجاد شود:
•    انسداد مجرای شیر. اگر پستان در زمان تغذیه کودک به طور کامل تخلیه نشود، ممکن است یکی از مجاری شیر مسدود شده و سبب برگشت شیر به سمت عقب و عفونت پستان شود.


•    ورود باکتری به پستان. باکتری ها می توانند از سطح پوست شما و دهان کودکتان و از طریق یک شکاف یا ترک بر روی پوست نوک پستان وارد مجاری شیر شوند. باکتری ها می توانند چند برابر شده و منجر به عفونت شوند. این میکروب ها برای کودک شما مضر نیستند. آنها فقط به بافت پستان شما تعلق ندارند.


عوامل خطر برای بروز التهاب پستان یا ماستیت عبارتند از:
•    شیردهی در طول چند هفته اول پس از زایمان
•    وجود زخم یا ترک برروی نوک پستان (اگرچه ماستیت بدون وجود ترک بر روی پوست نیز ایجاد می شود.)
•    استفاده از یک پوزیشن یا وضعیت برای شیردهی که ممکن است منجر شود پستان به طور کامل تخلیه نشود.
•    استفاده از سینه بندهای تنگ که ممکن است منجر به محدود شدن جریان شیر شود.
•    خستگی
•    سابقه ابتلا به ماستیت در گذشته
 


هنگامی که ماستیت به طور کامل درمان نشود، یا با انسداد مجاری مرتبط باشد، ممکن است آبسه بر روی پستان شما ایجاد شود. آبسه معمولاً باید از طریق جراحی تخلیه شود. به منظور پیشگیری از این عارضه، بلافاصله بعد از بروز علائم ماستیت با پزشک خود مشورت نمایید.


در مورد ماستیت، احتمالاً اولین مراجعه شما به متخصص زنان، پزشک خانواده یا پرستار است. در مورد مشکلات مربوط به شیردهی، شما ممکن است به یک مشاور شیردهی ارجاع داده شوید.

 

آنچه شما می توانید انجام دهید
جهت آمادگی برای ملاقات با پزشک:
•    به تمام علائم خود توجه کنید، حتی اگر به نظر می رسد نامرتبط به دلیل مراجعه شما به پزشک هستند.
•    اطلاعات شخصی مهم مانند استرس یا تغییرات اخیر در زندگی را بررسی کنید.
•    لیستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های مصرفی خود تهیه کنید.
•    سوالات خود را نوشته و آنها را از نظر اهمیت اولویت بندی کنید.

 

سوالاتی که در مورد ماستیت می توانید بپرسید، عبارتند از:
•    آیا عفونت من خود به خود برطرف می شود یا به درمان نیاز دارم؟
•    برای از بین بردن علائم چه اقداماتی می توانم در منزل انجام دهم؟
•    وضعیت من چگونه بر روی کودک من تاثیر می گذارد؟
•    آیا من باید شیردهی را قطع کنم؟
•    من هنوز به کودک خود شیر می دهم. آیا داروهای تجویزی شما برای شیردهی ایمن هستند؟
•    چه مدت باید از دارو استفاده کنم؟
•    شانس عود مجدد عفونت چقدر است؟ چه اقداماتی می توانم انجام دهم که خطر عود مجدد را به حداقل برسانم؟

 

چه انتظاری از پزشک خود داشته باشید
سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد عبارتند از:
•    چه مدت است که این علائم را تجربه می کنید؟
•    علائم در یک یا هر دو پستان وجود دارد؟
•    روش شیردهی شما چیست؟
•    آیا شما در گذشته به عفونت پستان مبتلا بوده اید؟
 


در اغلب موارد، شما چند ساعت قبل از اینکه متوجه یک ناحیه قرمز دردناک بر روی پستان خود شوید، علائم شبه آنفلوآنزا خواهید داشت. به محض تشخیص این علائم و نشانه ها باید با پزشک خود تماس بگیرید.

احتمالاً پزشک برای تائید تشخیص باید شما را از نزدیک ببیند. آنتی بیوتیک های خوراکی معمولاً در درمان این بیماری بسیار موثر هستند. اگر شما قبلاً به ماستیت مبتلا بوده اید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها را از طریق تلفن تجویز کند. اگر در مدت 2 روز پس از دریافت آنتی بیوتیک ها، علائم شما بهبود نیافت، فوراً با پزشک ملاقات کنید تا مطمئن شوید که وضعیت شما ناشی از یک مشکل جدی تر نیست.
 


روش های تشخیصی:

پزشک بر اساس معاینه فیزیکی، توجه به علائم مانند تب، لرز و وجود ناحیه دردناک بر روی پستان ماستیت را تشخیص می دهد. به عنوان بخشی از معاینه، پزشک اطمینان حاصل می کند که شما به آبسه پستان مبتلا نیستید. آبسه عارضه ای است که به دلیل درمان نامناسب ماستیت ایجاد می شود.

یک نوع نادر سرطان پستان (سرطان التهابی پستان) می تواند سبب قرمزی و تورم شود که ممکن است در ابتدا با ماستیت اشتباه گرفته شود. پزشک ممکن است درخواست ماموگرافی تشخیصی دهد و ممکن است به بیوپسی (نمونه برداری) جهت اطمینان از عدم ابتلای شما به سرطان پستان نیاز باشد.

 

روش های درمانی:

مطمئن شوید که سینه های شما به طور کامل در طی شیردهی تخلیه شده و شیرخوار به درستی سینه شما را به دهان می گیرد. پزشک ممکن است روش شیردهی شما را بررسی کند یا شما را به یک مشاور شیردهی ارجاع دهد. همچنین به خوبی استراحت کنید، شیردهی را ادامه دهید و مقدار زیادی مایعات بنوشید تا بدن شما قادر به مبارزه با عفونت پستان باشد.

 

 

درمان ماستیت و ورم پستان معمولاً شامل موارد ذیل می شود:
•    آنتی بیوتیک ها. درمان ماستیت معمولاً به یک دوره 14-10 روزه آنتی بیوتیک درمانی نیاز دارد. شما ممکن است طی 48-24 ساعت پس از شروع آنتی بیوتیک درمانی احساس بهبودی نمایید. اما باید دوره آنتی بیوتیک درمانی را به طور کامل طی کنید تا شانس عود بیماری را به حداقل برسانید.


•    مسکن ها. درحالیکه منتظر مشاهده اثر آنتی بیوتیک ها هستید ممکن است پزشک برای شما یک مسکن خفیف مانند استامینوفن یا ایبوپروفن تجویز کند.


اگر پس از دریافت آنتی بیوتیک ماستیت برطرف نشد، با پزشک خود مشورت نمایید.

 

 


داروهای مرتبط

اگر شما به ماستیت یا ورم پستان مبتلا هستید، ادامه شیردهی بی خطر است. شیردهی مداوم به برطرف شدن عفونت در پستان شما کمک می کند.

 

به منظور رفع این مشکل:
•    شیردهی را طبق روال ادامه دهید.
•    تا حد امکان استراحت کنید.
•    از پر بودن بیش از حد پستان با شیر به مدت طولانی قبل از شیردهی اجتناب کنید.
•    از موقعیت ها و پوزیشن های مختلف برای شیردهی استفاده کنید.
•    مقدار زیادی مایعات بنوشید.
•    اگر مشکل در تخلیه سینه های خود دارید، از کمپرس گرم بر روی سینه یا دوش گرفتن با آب گرم قبل از شیردهی یا پمپاژ شیر استفاده کنید.
•    از سینه بند حمایتی استفاده کنید.

 

اگر شیردهی با پستان عفونی بیش از حد دردناک است یا شیرخوار شما از گرفتن سینه خودداری می کند، پمپ (شیردوش) یا دوشیدن شیر با دست را امتحان کنید.
 


به منظور شروع صحیح شیردهی و اجتناب از بروز عوارضی مانند ماستیت یا ورم و التهاب پستان با یک مشاور شیردهی ملاقاتی داشته باشید. مشاور شیردهی می تواند شما را راهنمایی کرده و توصیه های باارزشی در مورد روش شیردهی مناسب به شما ارائه دهد.

 

با روش های زیر شانس ابتلا به ماستیت را کاهش دهید:
•    در زمان شیردهی سینه های خود را به طور کامل تخلیه کنید.
•    به کودک اجازه دهید تا یک سینه را قبل از شروع شیردهی از سینه دیگر به طور کامل تخلیه کند.
•    اگر نوزاد فقط چند دقیقه از سینه دوم شیر خورد، دفعه بعد که خواستید به نوزادتان شیر دهید، از این سینه شروع کنید تا شیر در آن جمع نشود.
•    در هر بار شیردهی با یکی از سینه های خود به کودک شیر دهید.
•    وضعیت و حالت شیر دادن به شیرخوار را در زمان شیردهی به طور مرتب تغییر دهید.
•    اطمینان حاصل کنید که در زمان شیردهی کودک سینه شما را به درستی به دهان گرفته است.
•    اجازه ندهید کودک از سینه شما به عنوان یک پستانک استفاده کند. کودکان از مکیدن پستان شما حتی زمانی که گرسنه نیستند، لذت می برند.