روش های درمانی:
• لیزر و نور درمانی. در این نوع از درمان، لیزر و نور بدون آسیب رساندن به سطح پوست به لایه های زیرین پوست می رسد. لیزر به غده های چربی آسیب رسانده و موجب می شود چربی کمتری تولید کنند. نور درمانی باکتری های عامل آکنه التهابی را مورد هدف قرار می دهد. این درمان ها بافت پوست را بهبود بخشیده و زخم ها را کاهش می دهد. برای درک استفاده موثر از نور و لیزر در درمان آکنه به تحقیقات بیشتری نیاز داریم و کارشناسان این رویکردها را به عنوان تنها روش درمان آکنه در افرادی توصیه می کنند که داروهای تایید شده را تحمل نمی کنند. این درمان ها ناخوشایند بوده و موجب مشکلات موقتی پوست مانند آفتاب سوختگی شدید می شود.
• روش های آرایشی. پوست اندازی شیمیایی و لایه برداری در کنترل آکنه موثر است. این روش های آرایشی (که قبلا برای کم رنگ کردن خطوط ظریف، آسیب دیدگی ناشی از نور خورشید و زخم های جزیی صورت مورد استفاده قرار می گرفت) در صورت استفاده همراه با سایر روش¬های درمانی آکنه از همه موثرتر می باشد. این روشها موجب قرمز، پوسته شدن و تاول زدن شدید و تغییر رنگ طولانی مدت پوست می شود.
درمان اثر به جا مانده از آکنه
پزشکان ممکن است بتوانند با استفاده از روش های خاص زخم های به جا مانده از آکنه را کاهش دهند. این روش ها عبارتند از مواد پُر کننده، لایه برداری، نور درمانی شدید و ترمیم لیزری.
• مواد پُرکننده بافت نرم. کلاژن یا چربی به زیر پوست و به درون زخم ها تزریق می شود تا زخم ها پر شده یا پوست کش بیاید و زخم ها کم رنگ شود. نتایج حاصل از این نوع درمان زخم آکنه موقتی است، بنابراین مجبورید که تزریق ها را به صورت دوره ای تکرار کنید.
• لایه برداری شیمیایی. با استفاده از اسید قوی لایه بالایی پوست برداشته شده و از عمق زخم ها کاسته می شود. برخی از لایه برداری های قوی تر حتی به عمق بیشتری از پوست راه پیدا می کنند.
• برداشت پوست. این روش که معمولاً برای زخم های شدید مورد استفاده قرار می گیرد، لایه بالایی پوست بوسیله حرکت سریع برس سیمی برداشته می شود. زخم های سطحی کاملاً برطرف و زخم های عمیق تر کم رنگ تر می شوند. لایه برداری موجب تغییر رنگدانه در افراد با رنگ پوست تیره می شود.
• میکرودرم ابریژن (Microdermabrasion). این روش جدیدتر برای درمان زخم ناشی از آکنه شامل ابزاری دستی است که کریستال ها را بر روی پوست می دمد. این کریستال ها به آرامی سطح پوست را سائیده یا «تمیز» می کند. سپس، یک لوله خالی کریستال ها و سلولهای پوست را جمع آوری می کند. از آنجایی که تنها سلول های سطحی برداشته می شوند، پوست آسیب نمی بیند. با این حال، نتیجه آن سطحی است و زخم ها حتی پس از چند جلسه باز هم قابل مشاهده هستند.
• درمان با لیزر، نور و بسامد رادیویی. در ترمیم لیزری، اشعه لیزر لایه بیرونی پوست (اپیدرم) را تخریب کرده و به پوست زیرین آن (دِرم) برخورد می کند. با بهبود زخم، پوست جدید شکل می گیرد. لیزرهای با شدت کمتر (لیزرهای غیرتهاجمی) منابع نور ضربه ای و ابزار بسامد رادیویی به اپیدرم آسیب نمی رسانند. این ابزار به درم برخورد کرده و موجب تشکیل پوست جدید می شود. پس از چند نوبت درمان، زخم های ناشی از آکنه کمتر قابل مشاهده هستند. بدین معنی که زمان درمان کوتاه تر است، اما درمان باید به دفعات تکرار شود و نتیجه آن سطحی است.
• جراحی پوست. این فرآیند ساده (برش کوتاه) زخم های آکنه را برش می دهد. بخیه یا پیوند پوست حفره به جا مانده از زخم را ترمیم می کند.
