قندهایی مانند فروکتوز، گلوکز و شربت ذرت با فروکتوز بالا به مواد غذایی و نوشیدنی هایی مانند آب نبات، کیک و نوشابه و ... در طی فرآیند آماده سازی به منظور ایجاد طعم و مزه اضافه می شوند.
بر طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) در بین سال های 2005 تا 2008 پسران 2 تا 19 ساله در ایالات متحده حدود 3/16 درصد انرژی روزانه خود (تقریباً 362 کیلوکالری) را از طریق شکر افزوده شده به مواد غذایی تامین می کردند. در بین دختران 2 تا 19 ساله این میزان حدود 5/15 درصد (تقریباً 282 کیلوکالری) بوده است. مطالعات نشان داده دریافت بالای شکر افزوده شده در دوران کودکی می تواند منجر به بروز عوامل خطر بیماری های قلبی مانند چاقی و پرفشاری خون شود.
بر اساس بیانیه انجمن قلب آمریکا (AHA) کودکان و نوجوانان باید دریافت شکر و قند را به طور چشمگیری کاهش دهند. توصیه می شود دریافت شکر افزوده شده به مواد غذایی در میان کودکان سنین 2 تا 18 سال روزانه بیش از 100 کیلوکالری (معادل 6 قاشق چایخوری) نباشد.
طبق این دستورالعمل کودکان کمتر از 2 سال نباید از هیچ گونه قند و شکر افزوده شده استفاده کنند. زیرا نیاز به انرژی در کودکان زیر 2 سال کمتر از کودکان بزرگتر و بزرگسالان است. بنابراین نمی توانند بخشی از انرژی خود را از طریق مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های حاوی شکر تامین کنند. از طرفی، عادات غذایی در اوایل دوران زندگی شکل می گیرد. بنابراین محدود کردن دریافت شکر افزوده شده قبل از سن 2 سالگی می تواند علاقه به مصرف مواد غذایی ناسالم را در سال های بعدی زندگی کاهش دهد.
منبع:
Added sugars and cardiovascular disease risk in children: A scientific statement from the American Heart Association, Circulation, 2016
