آنتی بیوتیک ها زندگی تعداد بی شماری از انسان ها را نجات داده اند. اما از طرفی می توانند شانس ابتلا به چاقی را افزایش دهند.
نوزادان با باکتری های مفیدی که در روده شان وجود داشته و به هضم مواد غذایی و کنترل باکتری های بیماری زا کمک می کنند به دنیا می آیند. این مجموعه بی نظیر از باکتری ها به عواملی مانند تغذیه با شیر مادر یا شیر خشک و نوع زایمان (طبیعی یا سزارین) وابسته است.
در 5 سال گذشته محققان دریافته اند که ممکن است ارتباطی بین مقدار و نوع باکتری های روده و افزایش وزن وجود داشته باشد. هنگامی که تعدادی از باکتری های خوب کاهش می یابند، انواع دیگری از باکتری که در روده زندگی می کردند، رشد می کنند. این باکتری های جدید بیماری زا نیستند اما می توانند سبب افزایش جذب انرژی، کاهش سوخت و ساز و میزان بسیار کمی التهاب شوند. وقتی آنتی بیوتیک تجویز می شود هر دو نوع باکتری مفید و مضر در بدن از بین رفته و محیط زیست بافت چربی به گونه ای تغییر می کند که به سختی این روند برگشت پذیر است و درنتیجه شخص چاق می شود. این امر می تواند توضیح دهنده این نکته باشد که چرا به محض آنکه شخصی چاق می شود کاهش وزن و حفظ وزن کاهش یافته دشوار می شود.
در حال حاضر بیشتر متخصصان اطفال در مورد تجویز بیش از اندازه آنتی بیوتیک دقیق هستند. به اعتقاد محققان والدین باید در کنار متخصصان اطفال در مورد مفید یا مضر بودن تجویز آنتی بیوتیک برای کودک تصمیم گیری کنند. زیرا آنتی بیوتیک ها در درمان بیشتر عفونت های دستگاه تنفس فوقانی و گوش موثر نیستند. این عفونت ها از شایع ترین علل مراجعه کودکان به پزشک محسوب می شوند.
آنتی بیوتیک ها می توانند به علت تغییر باکتری های روده سبب بروز ناراحتی های معده و اسهال شوند. برخی مطالعات نشان داده اند که دریافت پروبیوتیک ها یا ماست حاوی پروبیوتیک می تواند در حفظ باکتری های مفید روده بعد از درمان آنتی بیوتیکی مفید باشند. با این حال شواهدی مبنی بر تاثیر این روش در پیشگیری از افزایش وزن وجود ندارد.
منبع:
Ohio State University Center for Clinical and Translational Science, 2016
