سالانه حدود 200 نوزاد پیش از هفته 32 بارداری متولد می شوند که نیمی از آن ها بین هفته 23 تا 27 بوده، یعنی بیش از 17 هفته زودتر متولد می شوند. کوچک ترین کودکان نارس متولد شده، با وزن هنگام تولد کمتر از یک کیلوگرم، معمولاً طی مدت بستری در بیمارستان قادر به وزن گیری مناسبی نبوده و این امر متعاقباً بر رشد آن ها اثر می گذارد.
مطالعات جدید نشان می دهد با تغذیه فشرده تر در این دوره به ویژه پروتئین وضعیت تغذیه کودکان بهبود چشمگیری خواهد داشت. پیش از این مطالعه، تغذیه نوزادان نارس بسیار با احتیاط انجام می شد چرا که خطر انتریت (التهاب روده) مانع از تغذیه آزادانه این کودکان می شود. با این حال نشان داده شده است که استراتژی های جدید بر مبنای این مطالعه موفق آمیزتر بوده اند. این استراتژی جدید به معنای افزایش دریافت پروتئین و نیز ویتامین ها، الکترولیت ها، کلسیم و قند ساده از طریق تغذیه با لوله یا تزریق وریدی است. این امر باعث جبران کمبودهای تغذیه ای در این نوزدان می شود. کمبودهای تغذیه ای در نوزادان نارس چشمگیرتر است چون پیش از هفته 28 متولد می شوند و وزن تولد آن ها کمتر از یک کیلوگرم است. در زمانی که نوزاد ترم متولد می شود مواد مغذی کافی از طریق جفت در همان دوره بارداری به جنین می رسد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد نوزادانی که به این روش تغذیه می شوند در زمان ترخیص از بیمارستان وزن بالاتری دارند (5/2 کیلوگرم در برابر 2 کیلوگرم) و دور سر و قد آن ها یک سانتی متر بیشتر از سایر نوزادان است.
این استراتژی نوین کمک شایانی به نوزادان نارس می کند. مقایسه نتایج مطالعه نشان می دهد میزان بقاء در این نوزادان نارس متولد شده بیشتر از سایر نوازدان نارس است. در بیمارستان Vienna حدود 70% نوزادان متولد شده در هفته 23 تا 24 بارداری زنده می مانند در حالیکه این میزان در دنیا حدود 50% است.
نکته عملی: افزایش دریافت پروتئین در نوزادان نارس می تواند وزن گیری و بقاء این نوزادان را افزایش دهد.
منبع:
Andreas Repa et al. "Aggressive nutrition in extremely low birth weight infants: impact on parenteral nutrition associated cholestasis and growth". PeerJ, 2016.
