شیوع چاقی در میان زنان سنین باروری رو به افزایش است. خطر عوارض بارداری به خصوص دیابت بارداری، پرفشاری خون، وزن گیری زیاد و نیز پره اکلامپسی (مسمومیت بارداری) در زنان چاق بیشتر است. همچنین، چاقی سبب افزایش خطر سزارین و تولد نوزاد با وزن بالا می شود. این عوارض می تواند اثرات بسزایی بر سلامت مادر و جنین، نه تنها در طول بارداری بلکه در کل زندگی آنان داشته باشد.
در مطالعه بزرگی که در نروژ انجام شد، محققین اثرات ورزش منظم را در طول بارداری در زنان چاق باردار مورد مطالعه قرار دادند. در این مطالعه 91 خانم به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه ورزش و گروه کنترل. 2 نفر در گروه ورزش و 9 نفر در گروه کنترل به دیابت بارداری مبتلا شدند. همچنین زنان گروه ورزش فشارخون پایین تری نسبت به زنان گروه کنترل در پایان مطالعه داشتند. زنان شرکت کننده در گروه ورزش به انجام 60 دقیقه تمرین، سه بار در هفته تشویق شدند. تمرینات شامل 35 دقیقه پیاده روی بر روی تردمیل با شدت متوسط به همراه 25 دقیقه تمرینات کششی بود. گروه کنترل توصیه های پنل مراقبتی استاندارد را دریافت کردند.
کاهش خطر عوارض بارداری مرتبط با چاقی اهمیت بسزایی دارد، چرا که می تواند عوارض بلند مدتی بر مادر و کودک داشته باشد. لذا ورزش کردن در طول دوره بارداری به تمام مادران باردار توصیه می شود مگر اینکه به دلایل پزشکی از فعالیت منع شوند. نتایج این مطالعه نشان داد، 60 دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته برای کاهش خطر عوارض بارداری کافی است. ورزش به تنهایی می تواند تعداد مبتلایان به دیابت بارداری را در میان زنان باردار چاق کاهش دهد. همچنین زنانی که ورزش می کنند، در طول بارداری فشارخون پایین تری دارند.
محققین مطالعه خاطر نشان کردند که شدت تمرینات در گروه ورزش خیلی زیاد نبوده و تمام زنان گروه در همه جلسات شرکت نکردند. این امر نشان می دهد که حتی تمرینات اندک در طول بارداری نیز می تواند مفید واقع شود.
نکته عملی: تمام زنان به ویژه زنان چاق بایستی در طول دوره بارداری، پیاده روی با شدت متوسط و تمرینات کششی را در برنامه روزانه خود قرار دهند تا خطر عوارض بارداری در آنان کاهش یابد، مگر اینکه به دلایل پزشکی از فعالیت منع شوند.
منبع علمی:
Kirsti Krohn Garnæs et al. "Exercise Training and Weight Gain in Obese Pregnant Women: A Randomized Controlled Trial (ETIP Trial)". PLOS Medicine, 2016
