دو نوع اصلی سونوگرافی جنین وجود دارد:
- سونوگرافی از داخل واژن. در این نوع از سونوگرافی جنین، یک مبدل گرز مانند در داخل واژن شما جایگذاری می شود تا امواج فراصوت را بفرستند و بازتاب ها را جمع آوری کنند. سونوگرافی های واژینال معمولاً طی بارداری های زودهنگام، وقتی که رحم و لوله های فالوپ به واژن نزدیک تر از سطح شکمی هستند، انجام می شوند.
- سونوگرافی شکمی. سونوگرافی شکمی با حرکت دادن مبدل- یک ابزار پلاستیکی که امواج صوتی را می فرستد و دریافت می کند- بر روی شکم تان انجام می شود.این نوع از سونوگرافی به مراقب سلامت شما کمک می کند تا سن بارداری فرزندتان را تعیین کند و رشد و تکامل جنین را نیز ارزیابی کند. آزمایش معمولاً حدود 20 دقیقه طول می کشد.
انواع سونوگرافی شکمی عبارتند:
- سونوگرافی خاص یا هدف دار. این نوع از سونوگرافی جنین یک مشکل احتمالی را هدف قرار می دهد و از تجهیزات پیشرفته تر نسبت به حالت استاندارد استفاده می کند. آزمایش ممکن است از 30 دقیقه تا چندین ساعت طول بکشد.
- سونوگرافی سه بعدی. سونوگرافی سه بعدی می تواند تصاویری از بچه با جزئیات دقیق ارائه دهد. این نوع از سونوگرافی گاهی برای ارزیابی رشد و تکامل جنین، تشخیص ناهنجاری های مربوط به صورت یا نقص لوله عصبی ، جهت کمک به مراقبان سلامت شما انجام می شود.
- سونوگرافی داپلر. سونوگرافی داپلر تغییرات ظریف را در امواج فراصوت هنگام برخورد با اجسام محرک مثل سلول های خونی، اندازه می گیرد. همچنین این نوع سونوگرافی می تواند اطلاعات دقیقی از چرخش بچه نیز ارائه دهد.
- اکوکاردیوگرافی جنین. این نوع از سونوگرافی تصاویری با جزئیات از قلب بچه فراهم می کند. همچنین ممکن است برای تایید یا رد کردن نقص قلبی مادرزادی نیز استفاده شود.
در حین آزمایش
طی سونوگرافی شکمی، بر روی یک تخت دراز خواهید کشید و شکم تان را در معرض دسترس قرار خواهید داد. ارائه دهنده مراقبت سلامت یا تکنسین، یک ژل مخصوصی را بر روی شکم تان میزند. این ژل هدایت امواج صوتی را تقویت می کند و هوای بین پوست تان و مبدل (یک ابزار پلاستیکی کوچک که امواج صوتی را می فرستد و آنهایی که برگشتند را دریافت می کند) را از بین می برد.
مراقبان سلامت یا تکنسین مبدل را بر روی شکم تان به عقب و جلو حرکت می دهد. امواج صوتی که از استخوان ها و دیگر بافت هایتان بازگشته اند، به تصاویر سیاه و سفید یا خاکستری روی مانیتور تبدیل می شوند. ارائه دهنده مراقبت سلامتی یا تکنسین اندازه سر، شکم، استخوان ران و بقیه اندام های بچه را اندازه می گیرد. به علاوه او ممکن است تصاویر اندام های مهم را پرینت بگیرد یا آنها را ذخیره کند. به شما یکسری کپی از تصاویر نیز داده خواهد شد.
بسته به وضعیت قرار گیری فرزندتان و سطح تکامل، احتمال دارد بتوانید صورت، دست ها و انگشتان، یا بازوها و پاها را ببینید. اگر موفق به دیدن جنین تان نشدید نگران نباشید، زیرا درک کردن تصاویر سونوگرافی برای کسی که آموزش ندیده و آنها را می بیند کاری دشوار است.از تکنسین یا مراقبان سلامتی تان بخواهید تا درباره ی آنچه روی صفحه مانیتور است، برایتان توضیح دهند.
این روش برای انواع دیگر سونوگرافی از جنین ساده تر است. اگر شما سونوگرافی ترانس واژینال داشته باشید، از شما خواسته می شود که لباس مخصوص بیمارستان را بپوشید یا لباس هایتان را از کمر به پایین در بیاورید. بر روی یک تخت دراز خواهید کشید و پاهایتان را خم خواهید کرد. تکنسین یا مراقب سلامت شما مبدل چرب شده را درون واژن شما قرار می دهد، به جای اینکه آن را بر روی شکم تان تکان دهد.
بعد از آزمایش
شما می توانید ژل های باقیمانده را کاملاً پاک کنید. اگر مثانه تان حین سونوگرافی پر بود، بعد از آن می توانید ادرار کنید.
