لخته شدن خون ممکن است در داخل رگ های کوچک نزدیک به سطح پوست (فلبیت سطحی) ایجاد شود که سبب قرمزی موضعی، درد و تورم می شود. فلبیت سطحی به ندرت موجب بروز مشکلات شده و نیاز به درمان خاصی ندارد. اگر خون در داخل رگ های بزرگتر و وریدهای عمیق تر لخته شود (ترومبوز ورید عمقی) نشانه های بیشتری را در ناحیه درگیری ایجاد کرده و مشکلات بسیار جدی تری را به همراه دارد.
لخته تشکیل شده در خون ممکن است از مرکز تولید خود جدا شده و به بافتهای دیگر بدن آسیب وارد کند. لخته های خون جدا شده از وریدهای عمقی ممکن است به سمت ریه ها حرکت کنند که بسیار خطرناک خواهد بود و سبب ایجاد آمبولی ریوی می شود.
لخته های خون تشکیل شده در حفره های قلب که معمولاً با ریتم قلبی نامنظم مانند فیبریلاسیون دهلیزی مشخص می شود ممکن است به سمت مغز حرکت کرده و باعث سکته مغزی شود. همچنین لخته شدن خون در رگ های اصلی قلب جریان خون از طریق سرخرگ را مسدود کرده و سبب حمله قلبی می شود. همچنین لخته های خون که از درون عروق شریانی کاروتید در گردن بوجود می آیند ممکن است وارد مغز شده و منجر به سکته مغزی شود.
عوامل و شرایط متعددی می تواند موجب لخته شدن خون شود. همچنین شرایطی وجود دارد که سبب حرکت لخته خون به نقاط مختلف بدن می شود که شامل:
- سندرم فسفولیپید
- تصلب شرائین/ آترواسکلروز
- مصرف برخی داروها، مثل قرص های ضد بارداری، داروهای سرطان سینه، هورمون درمانی و ...
- ترومبوز ورید عمقی
- فاکتور V لیدن
- سابقه لخته شدن خون در خانواده
- آریتمی های قلبی
- حمله قلبی
- نارسایی قلبی
- چاقی
- بیماری عروق محیطی
- آلوئه پلی سیتمی
- بارداری
- نشستن طولانی مدت و یا استراحت در بستر
- آمبولی ریوی
- سیگار کشیدن
- سکته مغزی
- جراحی
بیماری های مرتبط