• بیماری های بافت همبند و استخوان
• ضددردها و ضدالتهاب ها

• Capsuls: 200mg ; 400 mg

• Oral Suspension: 100 mg/5 ml

• Gel : 5%

• Injection: 5mg/ml ; 10mg/ml ; 100mg/ml ,400mg/3ml

• Coated Tablets: 200 mg ; 400 mg

• تسکین درد و التهاب روماتیسمی
• اختلالات عضلانی- اسکلتی
• دردهای بعد از عمل جراحی

• سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual syndrome (PMS))‎
• استئوآرتریت (Osteoarthritis)‎
• میگرن (Migraine)‎
• آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis)‎
• کمر درد (Back pain)‎
• فتق دیسک کمر (Herniated disk)‎
• منوراژی (خونریزی شدید قاعدگی ) (Menorrhagia)‎
• تب (Fever)‎
• گرفتگی گوش ناشی از پرواز (Airplane ear)‎
• سرخک (Measles)‎
• التهاب پستان (ماستیت) (Mastitis)‎
• دردهای شکمی دوران قاعدگی (کرامپ قاعدگی) (Menstrual cramps)‎
• آفتاب سوختگی (Sunburn)‎
• التهاب تاندون کشکک (Patellar tendinitis)‎
• مجرای شریانی باز (Patent ductus arteriosus (PDA))‎
• پریکاردیت (Pericarditis)‎
• شانه جدا شده (Separated shoulder)‎
• افیوژن پریکارد قلب (Pericardial effusion)‎

خوراکی:

بزرگسالان‌:

• به عنوان ضد التهاب 1.2-3 gr/day در سه یا چهار نوبت منقسم. پس از حصول نتیجه مقدار مصرف تا پایین ترین مقدار نگهدارنده کاهش یابد.
• در سایر موارد 200-400 میلی گرم هر 4-6 ساعت بر حسب نیار حداکثر مقدار مصرف 3200 میلی گرم است.

کودکان:

• به عنوان ضد التهاب ، ابتدا 30-40 mg/kg/day  در سه چهار نوبت منقسم. بعد از حصول نتیجه کاهش مقدار مصرف به پایین ترین مقدار نگهدارنده
• به عنوان ضد تب ، 5-10 mg/kg  مصرف می شود که در صورت نیاز هر 4-6 ساعت می تواند تکرار شود.

تزریقی:

• به عنوان ضد درد، 400-800 میلی گرم هر 6 ساعت تزریق وریدی 
• به عنوان ضد تب 400 میلی گرم هر 4-6 ساعت یا 100-200 میلی گرم هر 4 ساعت تا حداکثر 3200 میلی گرم  در روز تزریق وریدی

• حساسیت مفرط
•  حساسیت به سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
• آلرژی به آسپرین

• سردرد
• خواب‌آلودگی
•  سرگیجه
• مننژیت آسپتیک
•  ورتیگو
•  ضعف
• ادم محیطی
•  نارسایی احتقانی قلب
• هیپوتانسیون
•  طپش قلب
• تاکیکاردی
• خارش
•  راش
•  کهیر
• اختلال بینایی
•  وزوز گوش
• دیسترس اپیگاستریک
•  تهوع و یا استفراغ
•  خونریزی گوارشی
•  یبوست
• بی‌اشتهایی
• اسهال
•  خون مخفی
• نارسایی کلیة برگشت‌پذیر
•  هماچوری
• عفونت دستگاه ادراری
•  ناکچوری
•  کاهش کلیرانس کراتینین
• برونکواسپاسم
•  ادم
•  افزایش آنزیمهای کبدی
•  تشنگی

• واکنش افزایش حساسیت
• مسمومیت کبدی یا کلیوی
• بروز راش
• خارش
•  لرز
•  تب
• درد عضلانی
• اختلال بینایی
• افزایش وزن
• ادم
•  سیاه‌رنگ شدن مدفوع
• عدم بهبود سردرد

• مصرف‌ ایبوپروفن‌ به‌ همراه‌ مهار کننده‌ های‌ آنزیم‌ تبدیل‌ کننده‌ آنژیوتانسین‌  سبب‌ معکوس‌ نمودن‌ اثر ضد فشار خون‌ آنها گردیده‌ ونیز خطر نارسایی‌ کلیوی‌ و افزایش‌ پتاسیم‌ خون‌ احتمالا افزایش‌ می‌یابد.
• ایبوپروفن‌ همراه‌ با داروهای‌ ضد میکروبی‌ از دسته‌ کینولون‌ها خطر بروز تشنج‌ راافزایش‌ می‌دهند.
• اثر داروهای‌ پایین‌ آورنده‌ قند خون‌ سولفونیل‌ اوره‌، احتمالا بوسیله‌ این‌ دارو افزایش‌ می‌یابد.
• مصرف‌ همزمان‌ با سیکلوسپورین‌ خطر سمیت‌ کلیوی‌ را افزایش‌ می‌دهد.
• دفع‌ لیتیوم‌ واحتمالا متوترکسات‌ بوسیله‌ ایبوپروفن‌ کاهش‌ یافته‌ و سمیت‌ آنها افزایش‌ می‌یابد.

• بهتر است دارو را با معده خالی، ‌یکساعت قبل و یا دو ساعت بعداز غذا مصرف نمائید.
• درصورت بروز ناراحتی گوارشی، می‌توانید دارو را همراه غذا یا شیر مصرف کنید
• دارو را همراه یک لیوان پر از اب مصرف نموده و تا چند دقیقه پس‌از آن در وضعیت قائم باقی بمانید.
• ایبوپروفن را نباید بیش‌از 10 روز جهت تسکین درد و بیش‌از 3 روز جهت کنترل تب بکار برد و درصورت برطرف نشدن مشکلات یا تشدید علایم به پزشک اطلاع دهید.
•  در بیماران‌ با سابقه‌ زخم‌ در دستگاه‌ گوارش‌ باید با احتیاط مصرف‌ گردد.
•  در صورت‌ بروز هر گونه‌ اختلال‌ دربینایی‌ باید با پزشک‌ مشورت‌ شود، زیرا احتمال‌ بروز تنبلی‌ چشم‌ (آمبلیوپاتی‌) وجود دارد.
•  در بیماران‌ دچار اختلالات‌ قلبی‌، کاهش‌ فشارخون‌، خیز یا اختلالات‌ انعقادی‌ و نیزتحت‌ درمان‌ با وارفارین‌ باید با احتیاط به‌ کار رود.

گروه B:     
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

 به مقدار قابل توجهی در شیر ترشح نمی‌شود؛ با این حال تغذیه با شیر مادر در حین درمان با این دارو توصیه نمی‌شود.

نحوه اثر ضددرد، ضدتب و ضدالتهاب:

مکانیسم دقیق دارو ناشناخته است، احتمالاً از طریق مهار سنتز پروستاگلاندین ها اثر می گذارد.

• نیمه عمر: 4-2 ساعت
• دفع : عمدتا از راه ادرار دفع می‌شود، کمی نیز از راه صفرا دفع می‌شود.