کودکان مبتلا به سرطان که برای بهبود در معرض بسیاری از روش های درمانی قرار می گیرند ممکن است در اثر عوارض جانبی این درمان ها در آینده به چاقی مبتلا شوند. این یافته ها به پیشگیری از بروز چاقی در مبتلایان به سرطان کمک می کند و پایه ای را برای مطالعات آینده در زمینه مسیرهای مولکولی مرتبط با درمان سرطان در کودکی و بروز چاقی در سال های بعدی ایجاد می نماید. مطالعات پیشین نشان می دهد که میزان ابتلای به چاقی در کودکان سرطانی که برای درمان در معرض پرتودرمانیcranial قرار می گیرند، زیاد است. این نوع از پرتو درمانی برای پیشگیری یا به تأخیر انداختن رسیدن سلول های سرطانی به مغز انجام می شود. این مطالعه به سرپرستی دکترCarmen Wilson انجام شد. هدف اصلی این مطالعه برآورد میزان چاقی در میان کودکانی که بیماری آن ها ( سرطان) بهبود پیدا کرده است و ارتباط بروز چاقی با درمان های مرتبط بود. علاوه بر این در این مطالعه پتاسیل عوامل ژنتیکی نیز بررسی شد. محققین در این مطالعه 1996 آزمودنی که حداقل 10 سال پیش به سرطان مبتلا بودند بررسی کردند. یافته ها نشان داد که 47 درصد آن ها برای درمان تحت تابش cranial قرار گرفتند، و اکثریت این آزمودنی ها دچار چاقی بودند. در حالی که 4/29 درصد آن ها در معرض تابش cranial قرار نگرفته بودند. محققین تأکید کردند که هر چقدر سن آزمودنی ها در زمان قرار گیری در معرض این نوع تابش کمتر بود میزان ابتلا به چاقی نیز بیشتر گزارش شد. یافته های حاصل از این مطالعه در مجله CANCER منتشر شد.
منبع:
Carmen L. Wilson, et al. Ness. Genetic and clinical factors associated with obesity among adult survivors of childhood cancer: a report from the St. Jude Lifetime cohort. CANCER, May 2015
