بر اساس نتایج یک مطالعه در مرکز تحقیقاتی Jean Mayer USDA Human Nutrition نشان داده شد که استعدا ژنتیکی یک فرد در زمینه چاقی با میزان شاخص توده بدنی وی همبستگی دارد. علاوه بر این، محققین در این مطالعه دریافتند که مصرف چربی های اشباع می تواند بر بروز ژنتیکی چاقی در یک فرد و در نتیجه افزایش خطر چاقی در این افراد نیز مؤثر باشد. بنابراین، کاهش دریافت چربی های اشباع می تواند یک راهبرد پیشگیری کننده از بروز چاقی در افرادی باشد که به لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به چاقی هستند. در این مطالعه حدود 63 واریانت ژنی مرتبط با چاقی در 2800 زن و مرد آمریکایی تعیین شد. به بیان نویسنده مسئول این مقاله؛ " ما دریافتیم که برخی از ژن ها با چربی های اشباع موجود در رژیم تداخل پیدا می کنند و این همبستگی در نهایت می تواند بر شاخص توده بدنی فرد مؤثر باشد." در این مطالعه سعی شد تا اثر عوامل مداخله گر از قبیل سن، جنس،و میزان فعالیت بدنی آزمودنی ها حذف شود و در نظر گرفته شود. نتایج این مطالعه درJournal of the Academy of Nutrition and Dietetics چاپ شد. به بیان دقیق تر، یافته های حاصل از ین مطالعه نشان داد که افراد مستعد به چاقی که برخی از واریانت های ژنی مرتبط با چاقی را دارند در مقایسه با افرادی که استعداد ژنتیکی چاقی ندارند، یعنی برخی از واریانت های ژنی تعیین شده در این مطالعه را ندارند، حساسیت بیشتری به چربی های اشباع دارند. محققین پیشنهاد کردند تا افرادی که استعداد ژنتیکی چاقی در خانواده خود دارند، دریافت چربی های اشباع از قبیل کره، گوشت با چربی، لبنیات پرچرب و ... را به حداقل برسانند.
منبع:
Patricia Casas-Agustench, et al. Saturated Fat Intake Modulates the Association between an Obesity Genetic Risk Score and Body Mass Index in Two US Populations. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics, 2014.
