• بیماری های اعصاب و روان

• Tablet: 10mg, 25mg, 100mg

• مانیا
• تحریک پذیری روانی - حرکتی
• اضطراب شدید
• مشکلات شدید رفتاری و ذهنی کودکان

• اسکیزوفرنی (Schizophrenia)‎

بزرگسالان:

در درمان اختلالات سایکوتیک: ابتدا 50-100 میلی گرم 1-3 با در روز. که در صورت تحمل و نیاز بیمار به تدریج افزایش می یابد. مقدار نگهدارنده 50-200 میلی گرم 2-4 بار در روز است.

• به عنوان تسکین بخش: ابتدا 25 میلی گرم سه بار در روز و سپس برحسب تحمل و نیاز بیمار افزایش می یابد. مقدار نگهدارنده 50-100 میلی گرم 2-3 بار در روز است.

کودکان:

درمان اختلالات سایکوتیک: ابتدا 10-25 میلی گرم 2-3 بار در روز که در صورت تحمل و نیاز بیمار به تدریج افزایش می یابد.

• حساسیت مفرط به فنوتیازین‌ها
• دیس‌کرازیهای خونی
•  دپرسیون مغز استخوان
•  کوما، ضایعات مغزی
•  دپرسیون  CNS  
•  کلاپس عروقی
•  بیماریهای عروق مغز
•  مصرف بتابلوکرها

• علایم اکستراپیرامیدال
•  آرامش بیش‌از حد
• پسودوپارکینسونیسم
•  خواب‌آلودگی
• سندرم نورولپتیک بدخیم
•  سرگیجه
• سردرد
•  بیخوابی
•  تشدید علایم سایکوز
•  آسیستول
• هیپرتانسیون ارتوستاتیک
• تاکیکاردی
•  سرگیجه و غش
•  دیس‌ریتمی
•  تغییرات  ECG 
•  تاری دید
• وزوزگوش
•  میدریاز
•  افزایش فشار داخل چشمی
•  پیگمانتاسیون در شبکیه
•  خشکی دهان
•  یبوست
•  تهوع و یا استفراغ
• بی‌اشتهایی
•  اسهال
•  احتباس ادراری
•  ژنیکوماستی
•  هیپرمنوره
• مهار انزال
•  لکوپنی گذرا
• آگرانولوسیتوز
•  ترومبوسیتوپنی
•  آنمی
• هیپرپرولاکتینمی
•  حساسیت به نور
•  افزایش اشتها
• واکنش افزایش‌حساسیت
• توجه: درصورت ایجاد واکنش افزایش‌حساسیت، یرقان، آگرانولوسیتوز، سندرم نورولپتیک بدخیم و علایم شدید اکستراپیرامیدال، مصرف دارو باید قطع گردد.

• احتباس ادرار
• حرکات غیرقابل کنترل
•  راش
•  تب
•  زردی پوست
• خشکی دهان
•  یبوست مقاوم

• مصرف همزمان این دارو با داروهای سمپاتومیمتیک باعث کاهش اثرات این داروها می‌شود.
• این دارو پاسخ به داروهای ضدفشارخون با اثر مرکزی نظیر گوانتیدین، کلونیدین، متیل دوپا و رزرپین را مهار می‌نماید.
• مصرف همزمان این دارو با تضعیف‌کننده‌های سیستم اعصاب مرکزی، بیحس‌کننده‌ها، سولفات منیزیم، داروهای ضدآریتمی، داروهای آنتی‌کولینرژیک و نیتراتها باعث تشدید اثرات این داروها می‌گردد.مصرف بتابلوکرها باعث افزایش سطح سرمی این دارو می‌گردد.
• مصرف این دارو با پروپیل تیواوراسیل باعث افزایش احتمال آگرانولوسیتوز می‌گردد.
• مصرف این دارو با لیتیوم باعث مسمومیت شدید عصبی و کاهش اثرات درمانی این دارو می‌گردد.
• این دارو باعث افزایش خطر مسمومیت با فنی‌توئین می‌گردد.

• قرص تیوریدازین را می‌توان قبل‌از مصرف خرد نمود و بصورت مخلوط با مایعات مصرف کرد.
• این دارو  را باید یکساعت قبل و یا بعد از سایر داروها، بخصوص آنتی‌اسیدها و داروهای ضداسهال  مصرف نمود.
• دارو را کاملاً مطابق دستور مصرف نموده و از حذف یا دوبرابر کردن دوز دارو پرهیز نمایید.
•  درصورت فراموش نمودن یک دوز، بلافاصله پس‌از بیاد آوردن آن را مصرف نمایید ولی اگر دستور مصرف دارو بیش‌از دو بار در روز است، دوز فراموش شده را باید ظرف یک ساعت پس‌از زمان برنامه‌ریزی شده مصرف نموده و یا از مصرف آن خودداری نمایید.
• قطع ناگهانی دارو باعث گاستریت، تهوع، استفراغ، گیجی، سردرد، تاکیکاردی و بیخوابی می‌گردد.
• جهت جلوگیری از هیپوتانسیون ارتوستاتیک از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز نمایید.
• مصرف این دارو احتمالاً باعث خواب‌آلودگی می‌گردد. بنابراین از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
•  باید از مصرف همزمان داروهای تضعیف‌کنندة سیستم اعصاب مرکزی پرهیز نمایید.
• بروز احتباس ادرار، حرکات غیرقابل کنترل، راش، تب، زردی پوست، خشکی دهان و یبوست مقاوم را به پزشک گزارش نمایید. 
•  مصرف این دارو باعث تغییر رنگ ادرار به صورتی یا قرمز متمایل به قهوه‌ای خواهد شد.

گروه C:             
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

این دارو ممکن است در شیر ترشح شود. منافع دارو باید در برابر ضررهای احتمالی آن سنجیده شود. 

 اثر ضدسایکوز:

این دارو باعث بلوک پس‌سیناپسی گیرنده‌های دوپامین در  CNS  می‌گردد.

دفع: این دارو و متابولیت‌های آن از راه ادرار دفع می‌شوند.