• بیماری های اعصاب و روان

• Oral Solution: 2mg/ml
• Injection: 5mg/ml, 50mg/ml
• Tablet: 0.5mg, 2mg, 5mg

• حالات مانیا
• سایکوز ناشی از دارو
• درمان‌ مشکلات شدید رفتاری در کودکان
•  درمان علایم سندرم توره

• اسکیزوفرنی (Schizophrenia)‎

خوراکی‌

بزرگسالان:

• به عنوان ضد جنون، ابتدا 0.5-5 میلی گرم 3 بار در روز مصرف می شود و سپس مقدار مصرف برحسب نیاز و تحمل بیمار تنظیم می شود.

کودکان:

• در درمان اختلالات سایکوتیک در کودکان 3-12 سال، ابتدا 0.05mg/kg/day ( در دو یا سه نوبت منقسم) مصرف می شود. مقدار مصرف روزانه هر 5-7 روز برحسب نیاز و تحمل بیمار به میزان 0.5 میلی گرم تا حداکثر تام mg/kg/day0.15 افزایش می یلبد.
• در درمان اختلالات رفتاری و سندرم توره، در کودکان 3-12 سال، ابتدا 0.05mg/kg/day ( در دو یا سه مقدار منقسم) مصرف می شود. مقدار مصرف روزانه هر 5-7 روز برحسب نیاز و تحمل بیمار به میزان 0.5 میلی گرم تا حداکثر 0.075mg/kg/day افزایش می یابد.

تزریقی:

بزرگسالان:

• در سایکوز حاد، ابتدا 2-5 میلی گرم تزریق عضلانی می شود. در صورت نیاز، تزریق  پس از یک ساعت تکرار می شود. اگر علایم به خوبی کنترل شود، مقدار مصرف را می توان پس از 48 ساعت تکرار نمود.
• برای کنترل سریع سایکوز حاد و یا هذیان، می توان مقدار 0.5-50 میلی گرم از دارو را با سرعت 5mg/min از راه وریدی تزریق نمود و در صورت نیاز، هر 30 دقیقه تزریق را تکرار کرد.

در موارد ضعف شدید CNS

• علایم اکستراپیرامیدال
• آرامش بیش‌از حد
• پسودوپارکینسونیسم
• خواب‌‌آلودگی
•  سندرم نورولپیتیک بدخیم
•  سرگیجه‌
• سردرد
• بی‌خوابی
• تشدید علایم سایکوز
• آسیستول
• هیپوتانسیون ارتوستاتیک
•  تاکیکاردی
• سرگیجه و غش
• دیس‌ریتمی
•  تغییرات   ECG 
• تاری دید
• وزوز گوش
• میدریاز
•  افزایش فشار داخل چشم
•  پیگمانتاسیون شبکیه
•  خشکی دهان
• یبوست
• تهوع  و یا استفراغ
• بی‌اشتهایی
•  ‌اسهال
• احتباس ادراری
•  ژنیکوماستی
•  هیپرمنوره
•  مهار انزال
• لکوپنی گذرا
•  آگرانولوسیتوز
• ترومبوسیتوپنی
•  آنمی
•  درماتیت تماسی
•  نکروز عضلانی در محل تزریق
• هیپرپرولاکتینمی
•  حساسیت به نور
•  افزایش حساسیت

• واکنش افزایش‌حساسیت
•  یرقان
• علایم اکستراپیرامیدال شدید

• داروهای‌ هوشبر اثر کاهنده‌ فشار خون‌ هالوپریدول‌ را افزایش‌ می‌دهند.
• ریفامپیسین‌ و کاربامازپین‌ متابولیسم‌ کبدی‌ هالوپریدول‌ را افزایش‌داده‌، سبب‌ کاهش‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ آن‌ می‌گردند.
• داروهای‌ ضد افسردگی‌ سبب‌ افزایش‌ اثر ضد موسکارینی‌ هالوپریدول‌ می‌گردند.
• فلوکستین‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ هالوپریدول‌ را افزایش‌ می‌دهد.
• هالوپریدول‌ احتمالا با کاهش‌ آستانه‌ تشنج‌، با اثر داروهای‌ ضد صرع‌ مقابله‌ می‌نماید.
• داروهای‌ نظیر متیل‌ دوپا و لیتیم‌ سبب‌ افزایش‌ عوارض‌ خارج‌ هرمی‌ هالوپریدول‌ می‌گردند.

• دارو را همراه با یک لیوان پر از آب و یا همراه غذا یا شیر مصرف کنید.
• جهت پیشگیری از بروز واکنش های حساسیتی نسبت به نور، از کرم‌های ضدآفتاب و لباسهای محافظ استفاده نمایید.
• به علت ایجاد اختلال در تنظیم درجه حرارت بدن، از قرار گرفتن در محیط‌ های بسیار گرم پرهیز نمایید.
• تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

توصیه نمی شود.

نحوه اثر ضد سایکوز:

• بلوک پس‌سیناپسی گیرنده‌ های دوپامین در سیستم اعصاب مرکزی
•  مکانیسم اثر دارو در سندرم  توره مشخص نیست.

• نیمه عمر: 24-21 ساعت
• دفع: عمدتا از راه کلیه دفع می‌شود. مقادیر ناچیزی از طریق  مدفوع دفع می‌گردد.