ایزوپروترنول

Isoproterenol



  • Aleudrina
  • Isopernaline

    • بیماری های تنفسی

      داروی با نسخه

      • Injection: 0.2mg/ml, 1mg/1ml

      • برونشکتازی
      • اسپاسم نایژه ای برگشت پذیر همراه التهاب نایژه ها 
      • درمان علامتی آسم برونشی
      • بیماری های انسدادی برگشت پذیر ریوی


      • گشادکننده نایژه  ( در هنگام اسپاسم نایژه حین بیهوشی): 
      • در بالغین، 10-20میکروگرم از راه وریدی
      • در کودکان، 0.1-2 mcg/kg/min است که از حداقل مقدار شروع و هر 5-10 دقیقه تا کسب اثر درمانی مورد نظر یا بروز سمیت افزایش می یابد.

      • بیماریهای‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ از قبیل‌ آنژین‌ قفسه‌ صدری
      •  بیماری‌ های‌ شریان‌ کرونر
      •  آریتمی‌ قلبی‌ همراه‌ با  تاکیکاردی‌
      •  نارسایی‌ کرونر
      • بیماری‌ های‌ دژنراتیو قلبی‌
      •  زیادی‌  فشارخون‌
      •  عیب‌ کار بافت‌ قلب‌
      •  تاکیکاردی‌ همراه‌ با سمیت‌ ناشی‌ ازدیژیتال‌
      • دیابت‌
      •  پرکاری‌ تیروئید
      •  فئوکروموسیتوم‌

      • عصبی‌شدن
      •  بی‌قراری
      • بی‌خوابی
      •  اضطراب
      •  ترس
      •  تحریک‌پذیری
      • ضعف
      • سرگیجه
      •  ترمور خفیف
      •  سردرد
      • طپش قلب
      •  تاکیکاردی
      •  آنژین
      •  تغییر در فشارخون
      •  دیس‌ریتمی
      • تهوع و یا استفراغ
      • هیپرگلیسمی
      • تحریک و ادم برونشها
      •  تعریق
      •  برافروختگی
      •  وزوز گوش

      • مصرف‌ همزمان‌ ترکیبات‌ هیدروکربنه‌ هوشبر استنشاقی‌ با ایزوپروتونول‌، موجب‌ افزایش‌ خطر بروزآریتمی‌ بطنی‌ شدید می‌شود.
      • تجویزهمزمان‌ ضد افسردگی‌های‌ سه‌ حلقه‌ ای‌ با تقویت‌ اثرات‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ ایزوپروترونول‌ موجب‌ بروز آریتمی‌، تاکیکاردی‌، زیادی‌ فشار خون‌ و یا افزایش‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ می‌گردد. 
      • تجویزترکیبات‌ مسدد گیرنده‌  بتا آدرنرژیک‌ و ازجمله‌ فرآورده‌ های‌ چشمی‌ همزمان‌ با این‌ دارو، موجب‌ مهار متقابل‌ اثرات‌ درمانی‌ دو دارو می‌گردد.
      • در ضمن‌ اثر گشاد کنندگی‌ نایژه‌ با تحریک‌ گیرنده‌ بتا دو توسط ایزوپروترنول‌، عوارض‌ ناخواسته‌ مثل‌  تحریک‌ پذیری‌، بیخوابی‌، تشنج‌ و یا آریتمی‌ قلبی‌ را به‌ دنبال‌ خواهد داشت.
      • تجویز همزمان گلیکوزیدهای‌ قلبی‌ و یا لوودوپا با دارو، موجب‌ افزایش‌ خطر آریتمی‌ قلبی‌ می‌شود.
      • ایزوپروترنول‌ هم‌ چنین‌ اثرات‌ ضد آنژین‌ نیتراتها را کاهش‌ می‌دهد.
      • مصرف‌ توام‌ ریتودرین‌ و این‌ دارو، موجب‌ تشدید اثرات‌ درمانی‌ و عوارض‌ جانبی‌، دو دارو می‌شود.
      • تجویز توام‌ با هورمونهای‌ تیروئیدی‌ نیز اثرات‌ درمانی‌ هر دو گروه‌ دارویی‌ را تشدید می‌کند.
      • تجویز دارو  به‌ همراه‌ ترکیبات‌ گزانتین‌ مانند آمینوفیلین‌، علاوه‌ بر افزایش‌ تحریک‌  CNS ، آثار سمی‌ اضافی‌ تولید می‌نماید.

      • در صورت‌ بروزاشکال‌ در تنفس‌ و تداوم‌ یا بدتر شدن‌ آن‌، بلافاصله‌ به‌ پزشک‌ مراجعه‌ شود.
      •  در صورت‌ استفاده‌ مکرر از مقادیر زیاد دارو، احتمال‌ بروز اسپاسم‌ نایژه‌ ای‌ خلاف‌ انتظار وجود دارد.

      گروه C:                
      مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.


      ترشح این دارو در شیر ثابت نشده است؛ با این وجود مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.


      • نحوه اثر برونکودیلاتاتور : اثر مستقیم روی گیرنده‌های  Beta2  آدرنرژیک در ریه
      • نحوه اثر برونکودیلاتاتور : اثر مستقیم روی گیرنده‌های  Beta2  آدرنرژیک در ریه

      • دفع: این دارو و متابولیتهای آن از راه ادرار دفع می‌شود.
      • نیمه عمر:مدت‌ اثر دارو کمتر از یک‌ ساعت‌ است.

      تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت پزشک شما منتشر می شود مبادرت به خود درمانی و تجویز دارو نمایید.