نوشیدن روزانه یک فنجان قهوه شبکیه چشم را سالم نگاه می دارد

علاقه مندان به قهوه، لذت ببرید! به گفته ی متخصصان تغذیه، شما می توانید از نوشیدن روزانه قهوه، اینگونه نیز سودمند شوید: جلوگیری از بدتر شدن وضعیت بینایی و کوری محتمل ناشی از زوال بافت شبکیه بدلیل آب سیاه، افزایش سن و یا دیابت.
قهوه خالص بطور میانگین فقط  یک درصد کافئین دارد، درحالیکه حاوی هفت تا نه درصد کلروژنیک اسید(CLA)، یک آنتی اکسیدان قوی پیشگیری کننده از زوال بافت شبکیه در موش، می باشد(برطبق مطالعه ای که در مجله کشاورزی و شیمی غذا در دسامبر 2013 به چاپ رسید).
شبکیه یک بافت نازک درونی، واقع در پشت چشم می باشد که از میلیون ها سلول حساس به نور و دیگر سلول های عصبی که اطلاعات بینایی را دریافت و سازماندهی می کنند، تشکیل شده است. همچنین به عنوان یکی از بافت های فعال از نظر متابولیکی، به سطح بالایی از اکسیژن نیازمند است و همین مسئله آن را به استرس اکسیداتیو شدیدا حساس کرده است. نبود اکسیژن و تولید رادیکال های آزاد این بافت را بیشتر به آسیب و از دست دادن بینایی مستعد می کند.
در این مطالعه، چشم موش های تیمار شده با نیتریک اکسید، که تولید استرس اکسیداتیو و رادیکال آزاد می نماید، به سمت تخریب شبکیه پیش رفت، ولی موش هایی که از قبل CLA دریافت کرده بودند، از این آسیب در امان ماندند و هیچ نوع تغییری در بافت شبکیه رخ نداد.
به گفته ی پروفسور لی متخصص علوم تغذیه ،"این مطالعه از جنبه شناختن غذاهای کاربردی اهمیت دارد، غذاهای طبیعی که تاثیرات و فواید سودمند سلامتی دارند." همچنین وی افزوده است: "قهوه پرطرفدارترین نوشیدنی دنیا به شمار می رود، و ما روز به روز به فواید هرچه بیشتر این نوشیدنی پی می بریم."
مطالعات گذشته نشان می دهند که CLA و متابولیت های حاصل از آن در سیستم گوارش انسان جذب می شود، مرحله بعدی این تحقیق این است که ارزیابی کنیم، آیا نوشیدن قهوه عبور CLA را از سد بین خون و شبکیه تسهیل می کند یا خیر. اگر نوشیدن قهوه رسیدن مستقیم  CLA به شیکیه را تقویت کند، ممکن است روزی پزشکان نوشیدن قهوه را برای پیشگیری از تخریب شبکیه توصیه کنند. همچنین، اگر در آینده کارایی و اثر بخشی CLA به اثبات برسد، ترکیبات سنتتیک و مصنوعی آن می توانند بوسیله قطره های چشم، به شبکیه رسانده شوند.

منبع:

Holim Jang, et al. Chlorogenic Acid and Coffee Prevent Hypoxia-Induced Retinal Degeneration. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 2014; 62 (1): 182 DOI: 10.1021/jf404285v