مدارک رو به رشدی نشان می دهد که فعالیت ورزشی با شدت بسیار زیاد می تواند به مسمومیت قلبی منجر شود و موجب تغییرات ساختاری پایدار قلبی گردد که می تواند در برخی از افراد زمینه ساز بروز آریتمی ها ( ضربان نامنظم قلبی) گردد. مدارک موجود در این زمینه بسیار متناقض است و این موضوع زمینه مطالعات بیشتر در مورد تأثیرات فعالیت های ورزشی با شدت بالا را بر ساختار و عملکرد قلبی فراهم می آورد. آریتمی های قلبی شیوع بالایی در ورزشکاران دارد. به خوبی نشان داده شده است که بین فیبریلاسیون دهلیزی و/یا فلوتر با تمرینات استقامتی رابطه مستقیمی وجود دارد. علاوه بر این، همبستگی مثبتی با ضربان ناقص بطنی در این زمینه نیز وجود دارد، اگر چه این شرایط در اکثر ورزشکاران اختلال ویژه ای را به همراه ندارد. در همین رابطه، فرضیه هایی نیز وجود دارد که فعالیت ورزشی بیش از حد می تواند در برخی موارد موجب آریتمی های جدی شود. در حال حاضر مدارک زیادی در زمینه تأثیرات تمرین های طولانی مدت و افزایش شیوع فیبریلاسیون دهلیزی وجود ندارد و حقیقت این است که این شرایط با تغییر مزمن سوبستراهای دهلیزی مرتبط است. پژوهشگران در این مطالعه بدون در نظر گرفتن چالش های موجود در زمینه شدت های کم تا متوسط فعالیت ورزشی، یک بحث متعادلی را با توجه به داده های در دسترس دنبال کردند و عنوان کردند که فعالیت های ورزشی شدید به ویژه تمرینات استقامتی ممکن است به تغییرات مضر قلبی در برخی از ورزشکاران منجر شود. یافته های این مطالعه مروری در Canadian Journal of Cardiology منتشر شد.
منبع:
André La Gerche. The Potential Cardiotoxic Effects of Exercise. Canadian Journal of Cardiology, 2016
