اضافه وزن و چاقی با افزایش خطر بیماری قلبی – عروقی (CVD) مرتبط است. فعالیت بدنی نیز صرف نظر از سن با کاهش خطر CVD همراه است. به تازگی محققان اثر ترکیبی نمایه توده بدن (BMI) و فعالیت بدنی را بر CVD در سنین میانسالی تا سالخوردگی بررسی کرده اند. بدین منظور اطلاعات 5344 فرد 97-55 ساله جمع آوری شد. این افراد در ابتدای مطالعه به CVD مبتلا نبودند. شرکت کنندگان بر اساس BMI به 3 گروه وزن طبیعی (9/24-5/18)، دارای اضافه وزن (9/29-25) و چاق (بالاتر از 30) و بر اساس میزان فعالیت بدنی به 2 گروه فعالیت کم یا زیاد تقسیم شدند. این افراد از سال 1997 تا 2012 پیگیری شدند.
در طی 15 سال، 16 درصد افراد به حوادث قلبی و عروقی مبتلا شدند. فعالیت بدنی به تنهایی و با صرف نظر از BMI با کاهش خطر CVD مرتبط بود. BMI به تنهایی با CVD مرتبط نبود. در افراد چاق یا دارای اضافه وزن که فعالیت بدنی بالا داشتند در مقایسه با افراد با وزن طبیعی و فعالیت بالا خطر CVD باالاتر نبود. اما در افراد دارای اضافه وزن یا چاق که میزان فعالیت بدنی کم بود خطر بروز CVD به ترتیب 33/1 و 35/1 برابر بیشتر بود.
این نتایج نشان دهنده نقش مهم فعالیت بدنی در سلامت افراد میانسال و سالخورده است. افراد دارای اضافه وزن یا چاق که فعالیت بدنی کافی ندارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به CVD قرار دارند.
دستورالعمل های اروپایی 150 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط را در طول هفته به منظور کاهش خطر CVD توصیه می کنند.
منبع:
Impact of physical activity on the association of overweight and obesity with cardiovascular disease: The Rotterdam Study. European Journal of Preventive Cardiology, 2017.
