محققین بیولوژی دانشگاه اولتاه دریافتند؛ تغذیه موش ها با مقادیر مشابه شکر دریافتی در رژیم غذایی مردم عادی یعنی مخلوط گلوکز-فروکتوز شربت ذرت با محتوای زیاد فروکتوز بسیار سمی تر از ساکاروز یا همان شکر معمولی بود، به طوری که موجب کاهش باروری و طول عمر موش های ماده شد. به بیان نویسنده مسئول این مقاله، دکتر Wayne Potts ؛ "این یک مطالعه دقیقی است که تفاوت بین شربت ذرت با محتوای زیاد فروکتوز و شکر معمولی، که مردم در مقادیر گوناگون می خوردند، را نشان می دهد." یافته های حاصل از این مطالعه هیچ تفاوت معناداری را در بقا، تولید مثل و یا قلمرو گرایی موش های نر در رژیم غذایی با مقادیر زیاد فروکتوز یا ساکاروز نشان ندادند. محققین پیشنهاد کردند که ممکن است هر دو نوع شکر اثرات سمی مشابهی را در جنس نر داشته باشند. شربت ذرت که حاوی مقادیر زیادی فروکتوز است و نیز شکر معمولی در غذاهای فرآیند شده به میزان زیادی وجود دارند و هردو حاوی مقادیری گلوکز و فروکتوز هستند. با وجود این، در شربت ذرت مولکول ها از یکدیگر جدا هستند، که منوساکارید نام دارند. در مقابل، ساکاروز یا شکر معمولی یک دی ساکارید است که در آن گلوکز و فروکتوز با پیوندی شیمیایی به یکدیگر متصل هستند. به بیان محقین این مطالعه، " شناسایی اثرات دقیق گلوکز و فروکتوز به دلیل اپیدمی شدن چاقی، سندرم متابولیک و دیابت نوع 2 بسیار حائزاهمیت است. لذا آن ها توصیه کردند که بهتر است مصرف منابع غذایی غنی از فروکتوز را نیز کاهش دهیم. " یافته های حاصل از این مطالعه در مجله Nutrition منتشر شد.
منبع:
J. S. Ruff, et al. Compared to Sucrose, Previous Consumption of Fructose and Glucose Monosaccharides Reduces Survival and Fitness of Female Mice. Journal of Nutrition, 2014.