پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن و خود ایمنی است. این بیماری در اثر افزایش سرعت تقسیم سلول های پوستی نسبت به از بین رفتن آن ها بروز می کند. این بیماری به دلیل بروز اختلال در دستگاه ایمنی بدن رخ می دهد. در واقع، دستگاه ایمنی به اشتباه بر علیه سلول های سالم حمله می کند. سلو ل های پوست در این شرایط با افزایش سرعت تولید سلول های جدید ظرف چند روز به جای 4 هفته پاسخ می دهند. این سلول ها در سطح پوست به صورت بثورات تظاهر می یابند. این بیماری مسری نیست، و در هر نقطه ای از بدن می تواند بروز کند اما بیشتر در پوست کف سر، آرنج، زانو و پشت کمر مشاهده می شود و با بیماری های مزمنی مثل دیابت، بیماری های قلبی و عروقی همبستگی دارد. بیماری پسوریازیس انواع گوناگونی دارد که نوع پلاک شایع ترین آن است. کودکان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند، با وجود این بروز آن در بالغین بیشتر است.
علایم و انواع پسوریازیس
هنگامی که علایم و نشانه های این بیماری شروع می شود، برآمدگی های قرمز رنگ اندکی در پوست نمایان می گردد. این برآمدگی ها می توانند بزرگ و یا کوچک باشند و سپس به نواحی بزرگی گسترش یابند. در واقع، این برآمدگی ها می توانند با یکدیگر یکی شوند، و سطح بزرگی از بدن را بپوشانند. این بثورات می توانند خارش دار و ناراحت کننده باشند و در صورت مالش به راحتی خونریزی دهند.
پسوریازیس می تواند ناخن ها را نیز درگیر کند. در این نوع، رنگ ناخن به زرد و قرمز تغییر می کند. در بیش از نیمی از افراد مبتلا به پلاک پسوریازیس ناخن ها نیز درگیر می شود. پسوریازیس آرتریت نیز نوع دیگر این بیماری است. تورم مفاصل و بروز مشکل در انجام کارها در اثر این نوع پسوریازیس بروز می کند. ابتلا به این نوع از پسوریازیس در سنین 30 تا 50 سال شایع تر است.
آیا رابطه ای بین غذا و علایم پسوریازیس وجود دارد؟
همبستگی و ارتباط بین بیماری پسوریازیس و غذای دریافتی هنوز تأیید نشده است، با وجود این علایم در برخی از افراد با خوردن تعدادی از غذاها تشدید می شود. در این شرایط توصیه می شود، آن ماده غذایی و یا غذاهای ویژه را برای چند هفته از رژیم غذایی خود حذف کنید، و سپس علایم را ارزیابی کنید.
رایج ترین تحریک کننده های علایم بیماری عبارتند از:
- آسیب یا عفونت پوستی
- آب هوای سرد
- استرس های روانی
- برخی درمان ها
- استعمال سیگار
- الکل
نقش فعالیت ورزشی در پیشگیری از بروز بیماری پسوریازیس
به تازگی پیشنهاد شده است که فعالیت ورزشی شدید مانند سریع راه رفتن می تواند احتمال بروز بیماری پسوریازیس را کاهش دهد. در صورت ابتلا به آرتریت پسوریازیس، پرداختن به فعالیت ورزشی با شدت متوسط می تواند دامنه حرکتی ، درد و سفتگی مفاصل را کاهش دهد و به افزایش اسقامت و انعطاف پذیری منجر شود.
کنترل وزن راهبردی برای مدیریت بیماری
حفظ وزن سلامت می تواند در کنترل بیماری پسوریازیس مهم باشد. این وضعیت در کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و دیابت نقش بسزایی دارد، به دلیل این که ابتلا به بیماری های پوستی موجب افزایش احتمال بروز بیماری های قلبی و عروقی می گردد. بیشتر افراد مبتلا به پسوریازیس به چاقی مبتلا هستند. ابتلا به این بیماری می تواند موجب افزایش وزن شود، به ویژه اگر به محدودیت حرکتی نیز منجر گردد. برای کنترل وزن راهبردهای زیر را فراموش نکنید:
- افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات
- افزایش دریافت غلات تصفیه نشده ( گندم سبوس دار، جو سبوس دار و ...)
- دریافت پروتئین به صورت گوشت مرغ و ماهی
- کاهش دریافت گوشت قرمز
- محدودیت مصرف لبنیات پرچرب
- محدودیت دریافت کربوهیدرات های ساده مثل پاستا و برنج
- اجتناب از دریافت غذاهای آماده و کنسرو شده
