بر اساس نتایج یک مطالعه جدید نشان داده شد که احتمال ابتلا به دیابت در دختران مادرانی که در دوران بارداری مقادیر زیادی مکمل اسید فولیک دریافت کرده اند، به مطور معنادرای بیشتر از مادرانی است که مقادیر کافی اسید فولیک را دریافت کردند. دریافت مقادیر کافی اسید فولیک در دوران بارداری مانع بروز نقص لوله عصبی مثل اسپینا بیفیدا به ویژه در 10 هفته ابتدایی بارداری می شود. محققین بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش و افزایش میزان دریافت مکمل اسید فولیک توسط مادران باردار پیشنهاد کردند که کرانه بالایی بی خطر اسید فولیک دریافتی برای زنان باردار نیاز به بازنگری دارد. محققین به منظور ارزیابی اثر مقادیر زیاد مکمل یاری اسید فولیک بر سلامتی فرزند در دوران جنینی و در سال های بعدی زندگی، 20 برابر مقادیر توصیه شده روزانه اسید فولیک را در هنگام لقاح، بارداری و شیردهی در موش ها اِعمال کردند. نشان داده شد که پس از تولد، توله های موش هایی که با دز بالا مکمل یاری شدند پس از بلوغ به افزایش وزن و نیز کاهش حساسیت به انسولین مبتلا شدند. علاوه براین، موش های فرزند دارای رفتار های غذایی نامنظم بودند و به کمبود هورمون آدیپونکتین نیز مبتلا بودند- این هورمون اثرات محافظتی در برابر ابتلا به دیابت و چاقی دارد. در مقابل، توله های موش هایی که در دوران بارداری و شیردهی با مقادیر توصیه شده RDA مکمل یاری شده بودند، سالم بودند. مقاله مرتبط با این مطالعه در Journal of Endocrinology منتشر شد.
منبع:
E. Keating, et al. Excess perigestational folic acid exposure induces metabolic dysfunction in post-natal life. Journal of Endocrinology, 2015.
