ارتباط ویتامین E با کاهش توانایی عملکردی در بیماری آلزایمر
پزشک شما

ارتباط ویتامین E با کاهش توانایی عملکردی در بیماری آلزایمر

24 فروردین 1394

ویتامین E در دسته ویتامین های محلول در چربی قرار دارد، این ویتامین ترکیبی از انواع توکوفرول و توکوتری انول هاست. ویتامین  E به طور طبیعی در غذاهایی مانند تخم مرغ، میوه ها، سبزیجات سبز برگ، گوشت، مغزها، مرغ و روغن های گیاهی وجود دارد. اما می توان آنرا به صورت قرص های مکمل نیز تهیه نمود.
رکود توانایی عملکردی بیماران مبتلا به آلزایمرنه تنها به طور بارزی بر کیفیت زندگی این افراد تأثیر می گذارد بلکه هزینه هایی را از لحاظ اقتصادی و اجتماعی به جامعه تحمیل می نماید. کاهش توانایی عملکردی و جسمانی در بیماران مبتلا به آلزایمر به معنی عدم توانایی در انجام فعالیت های روزمره بدون احتیاج به کمک دیگران است.
مطالعات پیشین تأثیر آلفا-توکوفرول را به عنوان آنتی اکسیدان بر بیماری آلزایمر بررسی کرده اند، اما در این مطالعه محققان تأثیر مکمل یاری ویتامین E بر کاهش پیشرفت ناتوانی عملکردی در بیماران مبتلا به آلزایمر را مورد تحقیق قرار داده اند. نتیجه این پژوهش در سال 2014 در JAMA منتشر شده است.
در این مطالعه دانشمندان، 613 بیمار مبتلا به آلزایمر خفیف تا پیشرفته را مورد بررسی قرار دادند. تمامی این بیماران به منظور افزایش توانایی حرکتی و جسمانی خود داروی استیل کولین استراز مصرف می کردند تا سطح و مدت زمان فعالیت میانجی عصبی استیل کولین را افزایش دهند. شرکت کنندگان به چهارگروه تقسیم شدند به طوری که 155 نفر از این بیماران دوز 20 میلی گرمی مِمانتین(داروی مورد استفاده در درمان آلزایمر)را به طور روزانه مصرف می کردند. 152 نفر، به طور روزانه 2000 واحد بین المللی ویتامین E دریافت می کردند و 154 نفر دیگر توأماً از ممانتین و ویتامین E استفاده نمودند و 152 نفر نیز دارونما دریافت نمودند.
محققان به طور میانگین به مدت 2 تا 3 سال تغییراتی را که در توانایی های عملکردی بیماران رخ می داد از طریق پرسشنامه ای جامع و استاندارد پیگیری می کردند.
نتایج این مطالعه نشان داد که پیشرفت ناتوانی جسمانی بیمارانی که ویتامین E دریافت می کردند نسبت به گروهی که دارونما مصرف می کردند، 19% کمتر بود. این به معنی 6 ماه تأخیر در پیشرفت ناتوانی است که مدت زمان قابل توجهی است. همچنین افرادی که ویتامین E دریافت می کردند نیازشان به دریافت کمک از سوی دیگران به طور روزانه 2 ساعت کمتر از سایر بیماران بود. گروهی که از ممانتین و یا ترکیبی از ممانتین و ویتامین E استفاده می کردند تفاوت قابل توجهی با گروه کنترل نشان ندادند.
با توجه به تأثیر قابل توجه دریافت ویتامین E در بهبود عملکرد بیماران مبتلا به آلزایمر و تأخیر در رکود توانمندی هایشان، پیشنهاد می شود به دریافت منابع غذایی حاوی ویتامین E توسط این افراد و در صورت لزوم تأمین این ویتامین توسط مکمل یاری توجه کافی به عمل آید.

منبع:

JAMA. 2014; 311(1):33-44
 

تعداد بازدید: 3063

نظرات کاربران

ارسال نظر

Captcha