در این مطالعه به بررسی اثرات ورزش و فعالیت بدنی بر زنان یائسه ای که سابقه سرطان سینه داشتند و مهارکننده های آروماتاز (داروهای هورمونی برای توقف تولید استروژن) مصرف می کنند، پرداخته است. به نظر می رسد ترکیب فعالیت های هوازی و استقامتی می تواند به کاهش عوارض جانبی داروها کمک کرده و پیامدهای سلامت به ویژه اثرات دارو بر ترکیب بدن را کاهش دهد. اگرچه مهارکننده های آروماتاز خطر عود سرطان سینه را به شدت کاهش می دهند اما باعث کاهش توده استخوانی و درد شدید مفاصل می شوند که به آن آرترالژی می گویند. مداخلاتی که کاهش چاقی را در زنان دریافت کننده مهارکننده های آروماتاز هدف قرار می دهد می تواند تأثیرات مثبتی را به همراه داشته باشد. بیش از 65 درصد زنانی که از سرطان سینه جان سالم به در برده اند، دارای اضافه وزن و چاقی هستند.
برای بررسی اثرات ورزش های هوازی و استقامتی، شرکت کنندگان دو برنامه ورزشی 150 دقیقه ای فعالیت هوازی با شدت متوسط مثل پیاده روی سریع را هر هفته به مدت یک سال انجام دادند. محققین در این مدت وزن افراد، ترکیب بدن، نمایه توده بدنی (BMI)، درصد چربی و توده عضلانی و نیز توده استخوانی را ارزیابی کردند.
بر اساس نتایج به دست آمده کاهش چربی بدن، کاهش نمایه توده بدن و افزایش توده عضلانی از جمله نتایج فعالیت بدنی بود. این تغییرات فواید بالینی بسزایی داشتند. پیشنهاد می شود انجام فعالیت بدنی همزمان با مصرف مهارکننده های آروماتاز توصیه شود.
از آنجایی که در عمده سرطان های سینه تست گیرنده استروژن مثبت است (یعنی سلول های تومور از استروژن و پروژسترون برای رشد و توسعه خود استفاده می کنند)، نجات یافتگان از سرطان معمولاً تحت هورمون درمانی قرار می گیرند، مثل مهارکننده های آروماتاز تا از عود سرطان جلوگیری شود. درمان با مهارکننده های آروماتاز می تواند مثل شمشیر دو لبه باشد. این تغییرات زنان را در معرض خطر شکستگی و پوکی استخوان قرار می دهد که خطر بیماری های مزمن همراه با افزایش سن را تشدید می کند.
نکته عملی: زنانی که سابقه سرطان سینه داشته اند بایستی به انجام فعالیت بدنی تشویق شوند تا خطر عود سرطان کاهش یابد.
منبع:
Gwendolyn A. Thomas et al. "The effect of exercise on body composition and bone mineral density in breast cancer survivors taking aromatase inhibitors". Obesity, 2016.
