بررسی نتایج حاصل از 14 مطالعه مختلف که در 7 کشور جهان انجام شده نشان می دهد که مصرف جو یا غذاهای حاوی جو به طور قابل توجهی میزان دو نوع کلسترول بد یعنی کلسترول با چگالی کم (LDL) و کلسترول تام منهای کلسترول HDL (non-HDL) را که با بیماری های قلبی - عروقی در ارتباط هستند، کاهش می دهد. همچنین مشخص شده است که اثرات کاهنده کلسترول جو همانند جودوسر است. این اولین مطالعه ای است که به بررسی اثر مصرف جو و محصولات حاوی جو بر روی LDL، non-HDL و آپولیپوپروتئین B (یک لیپوپروتئین که کلسترول بد را در جریان خون حمل می کند)، می پردازد. اندازه گیری non-HDL و آپولیپوپروتئین B خطر بروز بیماری قلبی - عروقی را به طور دقیق تری بررسی می کنند. زیرا کل کلسترول بد موجود در خون را در نظر می گیرند.
به گفته محققان این یافته برای افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی مانند مبتلایان به دیابت نوع 2 که میزان LDL آن ها طبیعی است اما میزان non-HDL یا آپولیپوپروتئین B آن ها افزایش یافته، حائز اهمیت است. جو در افراد در معرض خطر سبب کاهش کل کلسترول بد می شود اما برای افرادی که به کلسترول بالا مبتلا نیستند نیز می تواند مفید باشد. کلسترول بالا و دیابت عوامل خطر عمده برای ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی بوده و عموماً توسط داروها درمان می شوند.
نسبت به جودوسر میزان فیبر جو بیشتر بوده و میزان پروتئین آن 2 برابر و میزان انرژی آن نصف است. با توجه به مزایای جو برای سلامتی محققان معتقدند که میزان مصرف جو باید در رژیم غذایی روزانه افزایش یابد.
منبع:
A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials of the effect of barley β-glucan on LDL-C, non-HDL-C and apoB for cardiovascular disease risk reduction. The European Journal of Clinical Nutrition. 2016
