براساس یک مطالعه جدید نشان داده شد که تجمع چربی احشایی ( چربی دور اندام های داخل بدن) در افراد چاق با افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 در آن ها در ارتباط است. در مقابل، افرادی که دارای میزان زیادی چربی زیر پوستی در ناحیه شکم هستند در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار ندارند.
این مقاله در مجله Journal of the American Medical Association منتشر شد و جزء یکی از بزرگترین ارزیابی ها در زمینه چاقی به شمار می رود. مطالعه مذکور بر روی 732 آزمودنی با شاخص توده بدنی بالای 30 و در دامنه سنی 30 تا 65 انجام شد. لازم به دکر است که آزمودنی به بیماری های قلبی و دیابت مبتلا نبودند. این مطالعه مدت 7 سال به طول انجامید و در طی این مدت آزمودنی ها پیگیری می شدند. پس از این مدت نتایج نشان داد که 11 درصد افراد به دیابت مبتلا شدند. در میان افراد چاق بیشتر از میزان چربی، محل تجمع آن اهمیت دارد که می تواند بر شروع و گسترش بیماری دیابت اثر گذار باشد.
با کمک ابزار های تشخیص دهنده محل تجمع چربی، متخصصین می توانند از بروز بیماری دیابت نوع 2 پیشگیری کنند. تفاوت بین چربی زیر پوستی شکمی و چربی احشایی مورد توجه پزشکان قرار گرفته است. به بیان دکتر لموس نوسنده مسئول این مقاله؛ احتمال ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 در افراد چاق متفاوت است، و شاید دلیل این امر در تفاوت عملکرد چربی احشایی و زیر پوستی باشد. بدین ترتیب می توان افراد در معرض خطر را شناسایی کرد و پیش از شروع بیماری، در مان های مربوطه را برای آن ها در نظر گرفت
منبع:
Neeland IJ, Turer AT, Ayers CR, et al. Dysfunctional Adiposity and the Risk of Prediabetes and Type 2 Diabetes in Obese Adults. JAMA, 2012
