محل تجمع چربی می تواند خطر سرطان را پیش بینی کند.

اضافه وزن داشتن یا چاق بودن بزرگترین و تنها علت قابل پیشگیری سرطان بعد از سیگار کشیدن است و با 13 نوع سرطان از جمله سرطان روده، پانکراس و پستان مرتبط است.
دانشمندان دریافته اند چاقی شکمی به خوبی نمایه توده بدنی (BMI)، یک شاخص خطر ابتلا به سرطان می باشد. افزایش 11 سانتی متری دور کمر خطر سرطان مرتبط با چاقی را 13 درصد بیشتر می کند. در مورد سرطان روده، با بزرگ شدن 8 سانتی متری دور باسن خطر ابتلا به این سرطان 15 درصد افزایش می یابد.
داشتن توده چربی بیشتر می تواند سطوح هورمون های جنسی مانند استروژن و تستوسترون را تغییر دهد، ممکن است سطح انسولین را افزایش داده و همچنین ایجاد التهاب کند که همگی عوامل مرتبط با افزایش خطر سرطان شناخته شده اند.
محققان معتقدند سه اندازه گیری مختلف از اندازه بدن از جمله BMI، دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن خطر ابتلا به سرطان مرتبط با چاقی در میانسالان را به خوبی پیش بینی می کند. نتایج تحقیقات حاکی از آن است BMI و محل تجمع چربی شاخص های ارزشمندی هستند. خصوصاً چاقی شکمی از اهمیت بالایی برای برخی سرطان ها برخوردار است.
نکته عملی: مردم در مورد راه های کاهش خطر سرطان آگاه هستند. درحالیکه هیچ تضمینی در برابر این بیماری وجود ندارد، داشتن وزن سالم خطر ابتلا به سرطان را کم می کند. ایجاد تغییرات کوچک در خوردن، نوشیدن و داشتن فعالیت بدنی در دراز مدت به حفظ وزن مناسب کمک می نماید.
منبع:

Heinz Freisling et al. "Comparison of general obesity and measures of body fat distribution in older adults in relation to cancer risk: meta-analysis of individual participant data of seven prospective cohorts in Europe". British Journal of Cancer, 2017.