چاقی در میان کودکان یک مشکل فراگیر در سراسر دنیا است. 17 درصد کودکان و نوجوانان 19-2 ساله طی سال های 2014-2011 در ایالات متحده چاق بوده اند. اضافه وزن در کودکان و نوجوانان به معنی نمایه توده بدنی (BMI) بین صدک 85 تا 95 با توجه به سن و جنس است. چاقی در این گروه سنی به نمایه توده بدنی 95 یا بالاتر با توجه به سن و جنس گفته می شود. چاقی مفرط در کودکان و نوجوانان زمانی است که نمایه توده بدنی حداقل برابر با 120 درصد صدک 95 باشد.
دستورالعمل منتشر شده در مجله The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism در سال 2017 درباره کودکان و نوجوانان چاق توصیه های ذیل را مطرح کرده است:
• کودکان و نوجوانانی که BMI آن ها بر روی صدک 85 یا بالاتر قرار دارد باید از نظر وجود بیماری هایی مانند سندرم متابولیک و دیابت بررسی شوند.
• در افرادی که از نظر چاقی مورد بررسی قرار می گیرند نیاز به اندازه گیری میزان انسولین ناشتا نیست زیرا ارزش تشخیصی ندارد.
• در کودکان یا نوجوانان چاق نیاز به ارزیابی روتین اختلالات هورمونی که می توانند سبب بروز چاقی شوند، نیست. این آزمایشات زمانی لازم است که قد یا سرعت رشد کمتر از میزان مورد انتظار بر اساس سن و مرحله بلوغ باشد.
منبع:
Pediatric Obesity—Assessment, Treatment, and Prevention: An Endocrine Society Clinical Practice Guideline. JCEM, 2017.
