نتایج بررسی 12000 کودک در انگلستان نشان می دهد کودکان 11 ساله ای که در سن 7 سالگی در اتاق خواب خود تلویزیون داشته اند نسبت به سایر کودکانی که تلویزیون نداشتند نمایه توده بدنی (BMI) و نمایه توده چربی (FMI) بالاتری داشته و بیشتر احتمال دارد که به اضافه وزن مبتلا شوند. در دخترانی که در سن 7 سالگی تلویزیون در اتاق خود داشتند احتمال اضافه وزن در سن 11 سالگی حدود 30 درصد نسبت به سایر کودکان بیشتر بود. این خطر برای پسرانی که در اتاق خود تلویزیون داشتند 20 درصد بود. بیش از 50 درصد کودکان مورد مطالعه در سن 7 سالگی در اتاق خود تلویزیون داشتند. همچنین مشخص شد که کودکان به طور فزاینده ای از وسایلی مانند تبلت و لپ تاپ در اتاق خود استفاده می کنند.
محققان دریافتند که وجود تلویزیون در اتاق خواب کودک یک عامل خطر مستقل برای بروز اضافه وزن و افزایش چربی بدن محسوب می شود. بنابراین استراتژی های مداخله ای که به منظور مقابله با چاقی دوران کودکی انجام می شود باید وجود تلویزیون در اتاق خواب را به عنوان عامل خطری برای بروز چاقی در نظر بگیرد.
تعداد ساعاتی که صرف تماشای تلویزیون یا DVD می شد تنها در دختران با افزایش چربی بدن مرتبط بود. دخترانی که بیشتر تلویزیون تماشا می کردند بیشتر احتمال داشت که به اضافه وزن مبتلا شوند. بخشی از این تفاوت جنسیتی می تواند به این علت باشد که در سنین پایین دختران نسبت به پسران فعالیت بدنی کمتری دارند.
نکته عملی: عدم تماشای تلویزیون در اتاق خواب توسط کودک خطر اضافه وزن را می کاهد.
منبع:
A Heilmann et al. "Longitudinal associations between television in the bedroom and body fatness in a UK cohort study". International Journal of Obesity, 2017.
