فیبر رژیم غذایی یک ماده غیرقابل هضم در گیاهان مانند میوه ها، سبزیجات و غلات است و بخش مهمی از رژیم غذایی سالم محسوب می شود. دو نوع فیبر محلول و غیرمحلول وجود دارد. فیبر محلول آب جذب کرده و تشکیل ژل می دهد. فیبر محلول هضم را کند کرده و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این نوع فیبر با کاهش کلسترول خون از بروز بیماری قلبی پیشگیری می کند. فیبر محلول در سبوس جودوسر، جو، آجیل، لوبیا، نخود، عدس و برخی میوه ها و سبزیجات یافت می شود. فیبر غیرمحلول سبب سرعت بخشیدن به عبور غذا از روده و افزایش حجم مدفوع می شود. این نوع فیبر در سبوس گندم، سبزیجات و غلات کامل یافت می شود.
محققان در مطالعه ای که نتایج آن به تازگی منتشر شده ارتباط بین دریافت کربوهیدرات با سالمندی موفق را بررسی کردند. در این مطالعه سالمندی موفق به صورت رسیدن به سنین سالمندی بدون ابتلا به ناتوانی، علائم افسردگی، اختلال شناختی، علائم تنفسی و بیماری های مزمن مانند سرطان و بیماری عروق کرونر تعریف شد.
محققان اطلاعات 1609 فرد 49 ساله و بالاتر را که در زمان شروع مطالعه به سرطان، بیماری عروق کرونر و سکته مغزی مبتلا نبودند بررسی کرده و به مدت 10 سال مورد پیگیری قرار دادند.
اطلاعات رژیم غذایی با استفاده از بررسی بسامد خوراک که توسط شرکت کنندگان تکمیل شده بود به دست آمد. اطلاعات مربوط به سالمندی موفق با استفاده از پرسشنامه و طی مصاحبه در زمان های منظم تکمیل شد.
طبق تعریف محققان، در پایان 10 سال 249 نفر (5/15 درصد) به سالمندی موفق دست یافتند. از میان تمام عوامل رژیم غذایی که ارزیابی شد (شامل کل کربوهیدرات دریافتی، فیبر دریافتی، شاخص گلایسمی، بار گلایسمی و قند دریافتی) فیبر بیشترین تاثیر را بر سالمندی موفق داشت.
در افرادی که بیشترین دریافت فیبر را داشتند احتمال عمر طولانی و زندگی سالم در طی 10 سال پیگیری 80 درصد بیشتر بود. احتمال ابتلای این افراد به پرفشاری خون، دیابت، دمانس، افسردگی و ناتوانی عملکردی کمتر بود.
همچنین احتمال سالمندی موفق در افرادی که فیبر کمتری از طریق غلات و میوه دریافت می کردند کمتر بود.
نکته عملی: این یافته ها نشان می دهد افزایش دریافت مواد غذایی غنی از فیبر می تواند یک استراتژی موفق در رسیدن به سنین سالمندی بدون ابتلا به بیماری های مزمن و ناتوانی باشد.
منبع:
Bamini Gopinath, et al . "Association between carbohydrate nutrition and successful aging over 10 years". The Journal of Gerontology, 2016
