شیوه زندگی مانند مصرف الکل، استعمال سیگار، ورزش و استرس می تواند بر پیشرفت پیری سلولی اثر گذارد. سلول های بدن به طور طبیعی نسبت به محرک های موجود در داخل و خارج بدن عکس العمل نشان می دهد. سلول ها حاوی تلومر هستند. تلومر بخش های تکراری DNA در انتهای کروموزوم هستند. تلومر از کروموزوم در برابر آسیب محافظت می کند. طول تلومر با پیری و بیماری در ارتباط است. با افزایش سن تلومر کوتاه می شود تا زمانی که سلول بمیرد یا به سلول سرطانی تبدیل شود. تلومرهای کوتاه با سرطان، بیماری قلبی و دیابت در ارتباط هستند.
به تازگی پژوهشگران ارتباط بین تلومر لکوسیت ها (LTL) و مدت زمان بی تحرک بودن را در 1481 زن سالمند بررسی کرده اند.
نتایج نشان داد در زنانی که کمتر از 40 دقیقه ورزش می کردند و بیش از 10 ساعت در طول روز بی تحرک بودند سلول ها از نظر بیولوژیکی نسبت به زنانی که بیشتر ورزش می کردند و مدت زمان کمتری بی تحرک بودند، پیرتر بودند. فعالیت بدنی کم سبب 8 سال تفاوت سن بیولوژیکی بین کسانی که ورزش می کردند و کسانی که ورزش نمی کردند ایجاد می کرد. این نتایج نشان می دهد که شیوه زندگی بی تحرک سبب تسریع روند پیری سلول ها می شود.
منبع:
Associations of accelerometer-measured and self-reported sedentary time with leukocyte telomere length in older women. American Journal of Epidemiology, 2017.
