به عنوان عامل شلات کننده: 250 میلی گرم 4 بار در روز
ضد آرتریت روماتوئید: 250-125 میلی گرم یک بار در روز در یک نوبت. حداکثر مقدار مصرف 1.5 گرم در روز است.
به عنوان ضد سنگ های سیستئینی ادراری: 500 میلی گرم 4 بار در روز
پادزهر در مسمومیت با فلزات سنگین: 1.5-0.5 گرم در روز به مدت 2-1 ماه

کودکان

به عنوان عامل شلات کننده: 250 میلی گرم در روز یک جا و همراه با آب میوه

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط
سابقه آنمی آپلاستیک یا آگرانولوسیتوز ناشی‌از مصرف پنی‌سیلین
نارسایی کلیه یا کبد
زنان حامله مبتلا به سیستینوری
بیمارانی‌ که از ترکیبات طلا
داروهای ایمونوساپرسیو، داروهای ضدمالاریا یا فنیل‌بوتازون استفاده می‌نمایند (باعث افزایش ریسک عوارض خونی کشنده می‌گردد).

عوارض جانبی

خارش
راش اریتماتو
ضایعات ماکولار روی تنه
راکسیونهای پمفیگوئید
کهیر
درماتیت اکسفولیاتیو
اکیموز پورپوریک یا وزیکولار
زخمهای دهانی
گلوسیت
بی‌اشتهایی
تهوع‌ و استفراغ
دیس‌پپسی
اسهال
ائوزینوفیلی
لکوپنی
گرانولوسیتوپنی
ترومبوسیتوپنی
ترومبوتیک ترومبوسیتوپنی
پورپورا
آنمی همولیتیک
آنمی فقر آهن
سندرم شبه لوپوس
یرقان کلستاتیک
پانکراتیت
اختلال عملکرد کبد
پروتئینوری
آرترالژی
لنفادنوپاتی
پنومونیت
تغییر در حس چشایی
طعم فلزی
سندرم گود ـ پاسچر
آلوپسی
تب‌ دارویی
میاستنی‌گراو (مصرف درازمدت)

علائمی که لازم است پس از مصرف به پزشک اطلاع دهید

موارد حساسیت شدید مانند خس خس سینه، احساس تنگی در قفسه سینه، تب، خارش، خون مردگی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
هر گونه علائم عفونت شامل تب بیشتر از 38.5 درجه یا بالاتر، لرز، گلودرد شدید، درد سینوس یا گوش، سرفه، افزایش یا تغییر رنگ خلط، درد در موقع ادرار کردن، زخمهای دهانی، زخمهایی که بهبود نمی یابند.
درد یا خارش در ناحیه مقعد
تنگی نفس
تهوع و استفراغ شدید، احساس ضعف یا خستگی شدید
خونریزی یا کبودی غیرمعمول
تیره شدن ادرار و زرد شدن پوست یا چشم
هر گونه بثورات جلدی
عدم تغییر در بیماری یا بدتر شدن آن
ضمن مصرف این دارو چه مواردی باید پیگیری شود.
تغییر شرایط بیماری هر گونه بهبودی، عدم تغییر یا بدتر شدن آن

تداخل دارویی

احتمال بروز اثرات جانبی خونی دارو به دنبال مصرف داروهای ضد سرطان، ایمونوساپرسیو و نمکهای طلا افزایش می‌یابد.
کاربرد آهن تکمیلی در طی درمان با این دارو باعث کاهش جذب پنی‌سیلامین می‌گردد.
دارو ـ غذا: احتمالاً در طی درمان با این دارو نیاز به مصرف پیروکسین (ویتامین B6) افزایش می‌یابد.

نکات قابل توصیه

دارو را با معده خالی (یکساعت قبل و یا دو ساعت بعداز غذا) مصرف نمائید تا از جذب فلزات موجود در غذا توسط پنی‌سیلامین جلوگیری به عمل آید.
پنی‌سیلامین ممکن است واکنش‌های سمی شدید پوستی، خونی، کلیوی و کبدی ایجاد کند. این واکنش‌ها در 1/3 بیمارانی که از این دارو استفاده می‌کنند، دیده می‌شود.
دارو را درست مطابق با تجویز بکار برده و در موارد مصرف دارو به‌صورت یکبار در روز باید دوز فراموش شده را بلافاصله پس‌از بخاطرآوردن مصرف نماید مگر اینکه روز بعد بخاطر آورده باشد، ولی اگر دارو را بصورت دوبار در روز بکار می‌برد، دوز فراموش شده را باید بلافاصله پس‌از بیادآوردن مصرف کند مگر اینکه تقریباً فرصتی تا زمان مصرف نوبت بعدی وجود نداشته باشد. درصورتی که بیش‌از دو بار در روز این دارو را مصرف می‌کند باید دوز فراموش شده را حداکثر تا یک ساعت پس‌از زمان اصلی مصرف نماید و در غیراینصورت آن را حذف کند. همچنین تذکر دهید که از دوبرابر نمودن دوز دارو پرهیز نماید.
قطع ناگهانی درمان باعث بروز واکنش‌های حساسیتی پس‌از شروع مجدد درمان می‌گردد. از سرگیری مجدد درمان را باید با دوز کم شروع نموده و تدریجاً افزایش داد.
به بیمار توصیه کنید قبل‌از هر نوع درمان یا عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از رژیم دارویی‌اش مطلع سازد. باید تا بهبود کامل زخم‌ها دوز پنی‌سیلامین کاهش داده شود.
به بیمار بیاموزید درصورت بروز راش، خونریزی یا خونمردگی غیرمعمول، گلودرد، تنگی نفس همراه با فعالیت، سرفه یا ویزینگ بدون علامت مشخص، تب، لرز یا حالت غیرمعمول دیگر به پزشک اطلاع دهد.
به بیمار توصیه نمائید در هنگام مصرف این دارو به مقدار زیاد آب بنوشد.

مصرف در بارداری

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

مصرف در شیردهی

بی‌ضرربودن مصرف این دارو در دوران شیردهی ثابت نشده است. تغذیه با شیرمادر در حین درمان با این دارو توصیه نمی‌شود.

فارماکولوژی (مکانیسم عمل)

مکانیسم اثر:

اثر ضدروماتیسمی: مکانیسم دقیق اثر این دارو شناخته نشده است. پنی‌سیلامین سطح فاکتور روماتوئید و کمپلکس‌های ایمنی را در سرم کاهش می‌دهد. همچنین فعالیتهای لنفوسیتهای T را تضعیف می‌کند ولی برروی فعالیت لنفوسیتهای B تأثیری ندارد.
اثر شلات‌کننده:‌‌ این دارو با فلزات سنگین نظیر سرب مس، جیوه و آهن کمپلکس‌های پایدار و محلول تشکیل می‌دهد که به راحتی از راه ادرار دفع می‌شوند.

فارماکوکینتیک