• بیماری های عفونی و انگلی
• بیماری های تنفسی

• Tablet: 100mg, 300mg
• Injection: 1g/10ml

• سل (توبرکلوزیس) (Tuberculosis)‎

• پیشگیری از سل: در بزرگسالان 300 میلی گرم در روز با معده خالی و در کودکان mg/kg/day 5-10 (حداکثر 300 میلی گرم) از راه خوراکی یا تزریق عضلانی تا 6 ماه.
• درمان سل: با مقدار ذکر شده برای پیشگیری از بروز بیماری به مدت 6 ماه مصرف می شود.

• حساسیت مفرط
•  سابقه بیماری کبدی ناشی‌ از ایزونیازید

• نوروپاتی محیطی (به‌ خصوص در بیماران دچار سوءتغذیه. الکلیک و دیابتیک)
• پارستزی در دستها و پاها
• سایکوز
• تشنج
• هیپوتانسیون ارتوستاتیک
• نوریت و آتروفی عصب اپتیک
• تهوع و استفراغ
•  دیسترس اپیگاستریک
•  یبوست
•  خشکی دهان
• آگرانولوسیتوز
•  آنمی همولیتیک
•  آنمی‌ آپلاستیک
•  ائوزینوفیلی
•  لکوپنی
•  نوتروپنی
•  ترومبوسیتوپنی
•  مت هموگلوبینمی
• آنمی هیپوکروم
• هپاتیت
• یرقان
• هیپرگلیسمی
•  اسیدوز متابولیک
•  کمبود پیریدوکسین
•  ژنیکوماستی
• علایم روماتیسم و سندرم لوپوس اریتماتوس سیستمیک
•  واکنش افزایش حساسیت (تب، راش، لنفادنوپاتی، واسکولیت)

توجه: درصورت ایجاد واکنش افزایش‌ حساسیت و یا عوارض کبدی مصرف دارو باید قطع گردد.

• در صورت مصرف بیش از حد دارو
• ایجاد علائم کشنده از قبیل خس خس سینه و تنگی نفس شدید، سرفه های شدید، آبی شدن رنگ پوست، تب، خارش، تورم شدید زبان، صورت و لبها
• بی اشتهایی
• تیره شدن رنگ ادرار یا زرد شدن پوست و چشم ها
• احساس ضعف یا خستگی بیش از حد
• بی حسی یا سوزش در اندام ها
• تهوع و استفراغ شدید
• تغییر ناگهانی در بینایی، درد یا تحریک چشم ها
• بروز هر گونه راش پوستی 
• عدم بهبود علائم ونشانه های بیماری یا بدتر شدن آن

• در صورت مصرف این دارو با سایر داروهای ضدسل اثر سمّی آن روی سیستم اعصاب مرکزی تشدید می‌گردد.
• مصرف این دارو متابولیسم فنی‌توئین را مهار می‌نماید.
• مصرف این دارو همراه با دی‌سولفیرام باعث بروز واکنشهای روانی می‌گردد.
• مصرف آنتی‌ اسیدهای حاوی آلومینیوم جذب این دارو را مختل می‌نماید.
• مصرف پیریدوکسین همراه با این دارو مانع از ایجاد نوروپاتی می‌گردد.
• دارو ـ غذا: مصرف غذاهای حاوی مقادیر زیاد تیامین در ایجاد واکنشهای شدید مؤثر است.

• بهتر است ایزونیازید را با معده خالی، ‌حداقل یکساعت قبل و یا دو ساعت بعد از غذا مصرف نمود. درصورت تحریک دستگاه گوارش می‌توان دارو را همراه با غذا تجویز کرد.
• مصرف این دارو در بیماران دیابتیک ممکن است منجر به از کنترل خارج شدن قندخون گردد.
• وزن بیمار را حداقل هفته‌ ای دوبار تحت شرایط استاندارد کنترل کنید.
• دارو را کاملاً مطابق با دستور مصرف نموده و تغییری در میزان تجویز شده ندهید. از حذف یا دو برابر نمودن دوزهای دارو پرهیز نمایید. همچنین  علیرغم احساس بهبودی و برطرف شدن علایم لازم است مصرف دارو را طبق نظر پزشک ادامه دهید.
• در صورت بروز علایم و نشانه‌های هپاتیت (زرد شدن رنگ پوست و چشم، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، تیرگی ادرار، خستگی و ضعف غیرمعمول) سریعاً به پزشک اطلاع دهید. برای پیشگیری از نوروپاتی، مصرف همزمان پیریدوکسین مؤثر می‌باشد. همچنین درصورت ایجاد اختلال بینایی، تاری دید و درد چشم باید فوراً پزشک در جریان گذاشته شود.
• در طی درمان از مصرف غذاهای حاوی تیرامین به‌علت ایجاد خارش، احساس گرما (گُرگرفتگی)، قوی‌ شدن ضربانات قلب، تعریق، لرز، احساس سرما و رطوبت، سردرد، گیجی و حواس‌پرتی پرهیز نماید.

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

این دارو در شیر ترشح می‌شود. مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.

مکانیسم اثر:

اثر ضدسل: این دارو در سنتز چربی و DNA تداخل می‌کند و در نتیجه باعث مهار سنتز دیواره سلولی باکتری می‌شود.

• نیمه عمر: 4-1 ساعت.
• دفع: 75% این دارو و متابولیتهای آن از راه ادرار دفع می‌گردد. بقیه دارو از راه بزاق، خلط، مدفوع و شیر دفع می‌شود.