به عنوان ضد تشنج: ابتدا 0.5 میلی گرم سه بار در روز . که مقدار مصرف را می توان در مقادیر 0.5-1 میلی گرم هر سه روز تا زمان کنترل حملات یا بروز عوارض جانبی افزایش داد.
به عنوان ضد پانیک: ابتدا 0.25 میلی گرم دو بار در روز . مقدار مصرف را می توان تا 1mg/day پس از سه روز افزایش داد.

کودکان:

به عنوان ضد تشنج: ابتدا 10-30 mcg/kg/day در 2-3 نوبت منقسم. برحسب تحمل بیمار یا تاثیر دارو، حداکثر به این مقدار، میزان 0.25-.05 میلی گرم هر سه روز اضافه می شود تا مقدار نگهدارنده موثر به mg/kg/day 0.1-0.2 برسد.

موارد منع مصرف

تضعیف‌ تنفسی‌ و نارسایی‌ حاد ریوی‌
گلوکوم زاویه باریک
بیماری کبدی شدید
حساسیت شناخته شده به این دارو و سایر بنزودیازپین‌ها

عوارض جانبی

راش
افزایش ترشح بزاق
دوبینی
نیستاگموس
حرکات غیرطبیعی چشم‌ها
رینوره
یبوست
گاستریت
تغییر در اشتها
تهوع
تشنگی غیرطبیعی
زخمهای لثه
سوزش ادرار
انورزی
ناکچوری
احتباس ادراری
لکوپنی
ترومبوسیتوپنی
ائوزینوفیلی
هیپرکلسمی
دپرسیون تنفسی
احتقان ریه
کوتاهی دامنة‌تنفس
توجه: درصورت ایجاد علایم و نشانه‌های واکنش افزایش‌حساسیت و یا اختلالات شدید در تستهای فونکسیون کبدی و یا خونی مصرف دارو باید قطع شود.

علائمی که لازم است پس از مصرف به پزشک اطلاع دهید

تغییر عمده در توانایی تصمیم گیری و یا تعادل
خستگی یا ضعف شدید
واکنش افزایش‌حساسیت و یا اختلالات شدید در تست های کبدی و یا خونی
در صورت بروز یا بدتر شدن تشنج
علائم افسردگی
داشتن افکار مبنی بر صدمه زدن به خود
اضطراب
تغییر خلق و خو
کاهش علاقه به زندگی

تداخل دارویی

مصرف‌ همزمان‌ با داروهای‌ مضعف‌ CNS، ضد دردهای‌ مخدر، بیهوش‌ کننده‌ های‌ عمومی‌،مهارکننده‌ های‌ مونوآمینو اکسیدازMAO، ضد افسردگی‌ های‌ سه‌ حلقه‌ ای‌ و داروهای‌ پایین‌ آورنده‌ فشار خون‌ که‌ باعث‌ تضعیف‌ CNSمی‌شوند (مانند کلونیدین‌ و متیل‌دوپا) و رزرپین‌ ممکن‌ است‌ اثرمضعف‌ CNS این‌ دارو را تشدید نماید.
آنتی‌ اسیدها جذب‌ کلونازپام‌ را به‌ تأخیرمی‌اندازند.
مصرف‌ همزمان‌ با تری‌ متافان‌ قبل‌ از عمل‌ جراحی‌، باعث‌ تشدید اثرپایین‌ آورنده‌ فشار خون‌ شده‌ و خطرسقوط شدید فشار خون‌، شوک‌ و کلاپس‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ را در حین‌ جراحی‌ افزایش‌ می‌دهد.
مصرف‌ همزمان‌ با کاربامازپین‌ سبب‌ افزایش‌ متابولیسم‌ و کاهش‌ غلظت‌ سرمی‌ کلونازپام‌ می‌گردد.
سایمتیدین‌ متابولیسم‌ کلونازپام‌ را مهار کرده‌ و سبب‌ افزایش‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ آن‌ می‌شود.
ایزونیازید ممکن‌ است‌ از طریق‌ مهار دفع‌ کلونازپام‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ آن‌ را افزایش‌ دهد.
ریفامپین‌ ممکن‌ است‌ متابولیسم‌ کلونازپام‌ را افزایش‌ دهد و منجر به‌ کاهش‌غلظت‌ سرمی‌ آن‌ می‌شود.

نکات قابل توصیه

این دارو می تواند قبل یا بعد از غذا مصرف شود اما اگر در صورت مصرف ناراحتی گوارشی ایجاد شود بعد از غذا مصرف شود.
از قطع‌ ناگهانی‌ دارو پرهیز شود زیرا ممکن است کوجب شروع حملات صرع پایدار، لرزش، تهوع، استفراغ و کرامپ عضلات و شکم گردد
این‌ دارو با ایجاد خواب‌ آلودگی‌، برانجام‌ کارهایی‌ که‌ نیاز به‌ مهارت‌ دارند، ممکن‌ است‌ تأثیر گذارد.
از مصرف سایر داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی پرهیز نمایید.
از مصرف همزمان گریپ فروت و یا آب گریپ فروت با این دارو خودداری کنید
از مصرف همزمان الکل با این دارو خودداری کنید.

مصرف در بارداری

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

مصرف در شیردهی

توصیه نمی شود.

فارماکولوژی (مکانیسم عمل)

نحوه اثر ضدتشنج:

اثر در سیستم لیمبیک، تالاموس و هیپوتالاموس

فارماکوکینتیک