• بیماری های عفونی و انگلی

Injection

• ایمنی فعال علیه ویروس سرخک برای کودکان در سنین 15-12 ماهگی

مقدار 0.5 میلی لیتر را ترجیحاً باید در سن 15 ماهگی و در سطح بیرونی بازو، زیرجلدی تزریق کرد.

• بیماران تحت درمان با داروهای کاهنده دستگاه ایمنی
• سرطان های بدخیم مغز استخوان یا دستگاه لنفاوی
• نقص اولیه یا اکتسابی ایمنی
• سل فعال درمان نشده
• سابقه فامیلی نقص وراثتی یا مادرزادی ایمنی
• بیماران HIV مثبت دارای علائم ابتلا به نقص ایمنی سلولی
• وجود اختلالات گاماگلوبولینمی
• بیماری حاد تنفسی
• عفونت فعال همراه با تب

• واکنش های آنافیلاکسی
• تب ملایم
• سرفه
• التهاب بینی
• جوش های پوستی
• التهاب، قرمزی، لنفادنوپاتی و سوزش در محل تزریق

تا چند روز پس از تزریق واکسن سرخک در بین بیماران آسمی، نتیجه مثبت کاذب در آزمایش متاکولین استنشاقی مشاهده شده است.

• به والدین توصیه شود که بروز تب امکان دارد و آن ها باید به منظور جلوگیری از تشنج ناشی از تب بالا اقدامات لازم را انجام دهند.
• استفاده از واکسن سرخک در افراد با سن بیش از 12 ماه موثر و بی ضرر است. کودکانی که در سن کمتر از 12 ماه واکسینه شده اند باید دوباره بعد از 15 ماهگی واکسینه شوند.
• بهتر است این واکسن را یک ماه قبل یا بعد از دریافت سایر واکسن های ویروسی تجویز کرد.

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.