مصرف همزمان این دارو با داروهایی که تخلیه معده را طولانی می‌نمایند (نظیر آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و هیدروکسید منیزیم، آتروپین و نارکوتیک‌ها)، موجب تأخیر در جذب این دارو می‌شوند. همچنین متوکلوپرامید جذب این دارو را افزایش می‌دهد.
مصرف همزمان این دارو با داروهایی که فعالیت آنزیمی کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهند (نظیر فنوباربیتال، فنی‌توئین و ریفامپین)، متابولیسم کبدی این دارو را تسریع نموده و موجب کاهش سطح سرمی آن می‌شوند.
سایمتیدین متابولیسم این دارو را کاهش و سطح سرمی آن را افزایش می‌دهد.
مصرف همزمان این دارو با داروهای اسیدی‌کنندة ادرار (نظیر کلرید آمونیوم)، ترشح این دارو در ادرار را افزایش می‌دهند. همچنین ترکیبات قلیایی‌کنندة ادرار (نظیر آنتی‌اسیدها با دوز بالا، مهارکننده‌های کربنیک انهیدراز و بیکربنات سدیم) ترشح این دارو در ادرار را کاهش می‌دهند.
این دارو باعث افزایش سطح سرمی تئوفیلین می‌شود.

نکات قابل توصیه

در صورت امکان دارو را همراه با غذا مصرف نمائید.
دارو را حداقل یکساعت قبل یا بعداز مصرف آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و یا هیدروکسید منیزیوم مصرف نمائید.
در صورت بروز خونریزی غیرعادی، تب، گلودرد، استوماتیت و یا ضعف و خستگی شدید به پزشک مراجعه نمایید.
در صورت کاهش نبض به کمتر از 60 بار در دقیقه به پزشک مراجعه نمایید.

مصرف در بارداری

گروه C:
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

مصرف در شیردهی

این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود. در خلال درمان با این دارو باید از سایر روش‌ها جهت تغذیه شیرخوار استفاده نمود.

فارماکولوژی (مکانیسم عمل)

مکانیسم اثر:

اثر ضدآریتمی: این دارو از نظر ساختمانی شبیه لیدوکائین بوده و اثرات الکتروفیزیولوژیک و همودینامیک آن مشابه لیدوکائین است.

فارماکوکینتیک