• بیماری های اعصاب و روان
• داروهای بیهوشی و بی حسی

• Injection: 100mg, 500mg, 1000mgInjection: 20 mg/ml
• Injection: 20mg/ml, 50mg/ml,1g/10ml

• به عنوان کمک بیهوشی برای شل کردن عضلات و تسهیل کنترل بیمار طی تنفس مصنوعی از طریق مکانیکی
• همراه با مسددهای عصبی غیردپولاریزان با اثر نسبتا کوتاه
• برای لوله گذاری داخل نای
• در جراحی های کوتاه مدت که شل شدن عضلات ضرورت دارد
• در کاهش انقباضات عضلانی ناشی از حملات تشنجی

بزرگسالان:

• در حراجی کوتاه مدت: ابتدا 0.6-1.1 mg/kg به صورت وریدی یا 3-4 mg/kg به صورت عضلانی . میزان مصرف از 150 میلی گرم بیشتر نشود.
• در جراحی طولانی مدت: ابتدا 0.6-1.1 mg/kg به صورت وریدی .مقدار مصرف بعدی برای هر فرد جداگانه و با توجه به نیاز میزان تداوم شل شدن عضلات تعیین می شود. تجویز مقادیر مصرف به صورت منقسم، به دلیل امکان بروز مقاومت و آپنه مداوم توصیه نمی شود.
• در جراحی طولانی به کاربردن انفوزیون مداوم بهتر است.
• انفوزیون وریدی به صورت محلول 0.1-0.2% در کستروز 5% یا سدیم کلراید تزریقی و سایر رقیق کننده های مناسب و به میزان 0.5-10 mg/min براساس پاسخ بیمار و شل شدن عضله، به مدت یک ساعت تجویز می شود.
• در مصرف دارو به صورت انفوزیون، پیگیری دقیق کار عصبی- عضلانی، با استفاده از تحریک کننده اعصاب محیطی، برای جلوگیری از مثرف مقادیر زیاد و تعیین میزان انسداد داروی غیر دپولاریزان، توصیه می شود.
• در درمان با شوک الکترولیت مقدار 10-30 میلی گرم تقریبا یک دقیقه قبل از شوک، تزریق وریدی یا حداکثر 2.5mg/kg تزریق عضلانی می شود.

کودکان:

• برای لوله گذاری داخل نای حداکثر تا 2.5 mg/kg تزریق عضلانی  و یا 1-2 mg/kg تزریق وریدی.
• انفوزیون وریدی مداوم دارو در کودکان و نوزادان باعث هیپرترمی بدخیم می شود.

• حساسیت مفرط نسبت به این دارو
•  اختلالات ژنتیک پسودوکولین‌استراز پلاسما
• سابقة شخصی یا فامیلی هیپرترمی بدخیم
•  میوپاتی همراه با افزایش کراتین‌کیناز سرم
•  گلوکوم زاویه باریک
•  صدمات نافذ چشم

• برادیکاردی گذرا
•  تاکیکاردی
•  هیپرتانسیون
•  دیس‌ریتمی قلبی
•  ایست سینوسی
• افزایش فشار داخل چشم
• دپرسیون تنفسی طولانی
•  آپنه
•  هیپرترمی بدخیم
• فاسیکولاسیون عضلانی
•  درد عضلانی بعداز اعمال جراحی
•  میوگلوبینمی
•  افزایش ترشح بزاق
• میوگلوبینوری
•  راش
• تاکی‌فیلاکسی

• مصرف همزمان مهارکننده‌های کولین‌استراز باعث کاهش فعالیت پسودوکولین‌استراز (تشدید فلج) می‌گردد.
• درصورتی‌که قبل‌از مصرف دارو از بیهوشی عمومی، آنتی‌بیوتیک‌های آمینوگلیکوزیدی، پلی‌میکسین، کلستین، کلیندامایسین، لیدوکائین، کینیدین، پروکائین‌آمید، داروهای بتابلوکرها، دیورتیک‌های دافع پتاسیم و منیزیوم استفاده شده باشد، مدت فلج ایجاد شده طولانی‌تر خواهد شد.

گروه C:             
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

ترشح این دارو در شیر ثابت نشده است. مصرف آن در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.

 اثر شل‌کننده عضلات اسکلتی :

این دارو نظیر استیل‌کولین باعث دپولاریزاسیون صفحة محرکة انتهایی در محل اتصال عصب به عضله می‌شود. این دارو نسبت به کولین‌استراز مقاوم است.

• نیمه عمر: ناشناخته
• دفع: حدود 10% دارو بدون تغییر از راه ادرار دفع می‌شود.