• ویتامین ها، مینرال ها و الکترولیت ها

Capsule: 220 mg 

• سولفات‌ روی‌ به‌ عنوان‌ مکمل‌ در پیشگیری‌ و درمان‌ کمبود روی‌ مصرف‌ می‌شود.
• نیاز به‌ این‌ ماده‌ معدنی‌ در حالاتی‌ از قبیل‌ سوختگی‌ها، سیروزکبدی‌، دیابت‌، بی‌اشتهایی‌، گاسترکتومی‌،اختلالات‌ ژنتیکی‌، نوزادان‌ نارس‌،عفونت‌های‌ مزمن‌، بیماریهای‌ روده‌، بیماری‌ لوزالمعده‌، بیماری‌ کلیوی‌،اختلالات‌ پوستی‌، استرس‌ و ضربه‌ ممکن‌ است‌ افزایش‌ یابد.

به‌عنوان‌ مکمل‌ غذایی‌  روزانه‌25-50 میلی‌گرم‌ روی‌ (110-220 میلی‌گرم‌ سولفات‌ روی‌) مصرف‌ می‌شود.در درمان‌ کمبود روی‌ ابتدا تاmg/day75روی‌ (درمان‌ کوتاه‌ مدت‌) تجویز می‌شود وسپس‌ برحسب‌ پاسخ‌ بیمار مقدار مصرف‌ دارو کاهش‌ می‌یابد.

مصرف‌ مقادیر زیاد دارو ندرتا ممکن‌ است‌ باعث‌ بروز مشکلات‌ گوارشی‌ به‌ ویژه‌ اشکال‌ در هضم‌ و تهوع‌ و مشکلات‌ هماتولوژیک‌ شود.

• مقادیر زیاد روی‌ ممکن‌ است‌ جذب‌ مس‌ از طریق‌ روده‌ را مختل‌ نماید.
• نمکهای‌ روی‌ ممکن‌ است‌ جذب‌ تتراسیکلین‌ها را از طریق‌ ایجاد شلاتهای‌غیرمحلول‌ کاهش‌ دهند. از اینرو فاصله‌ زمانی‌ حداقل‌ 2 ساعت‌ بین‌ تجویز مکمل‌های‌ روی‌ و تتراسیکلین‌ها ضروری‌ می‌باشد.

• دارو حداقل‌ یک ساعت‌ قبل‌ یا دو ساعت‌ پس‌ از غذا (مگر درصورت‌ تحریک‌ گوارشی‌) مصرف‌ شود.
• در صورت‌ لزوم‌ می‌توان‌ محتویات‌ کپسول‌ را روی‌ غذای‌ سرد ریخته‌ و مصرف‌ کرد.
• از مصرف‌ غذاهای‌ حاوی‌ کلسیم‌، فسفرو فیتات‌ با این‌ دارو باید خودداری‌ گردد.
•  در صورت‌ ایجاد تهوع‌، اسهال‌، بثورات‌ پوستی‌، استفراغ‌ شدید، از دست‌ رفتن‌ آب‌ بدن‌ و بیقراری‌، مقدار مصرف‌ دارو باید کاهش‌ یافته‌ یا تا کنترل‌ علایم‌ فوق‌ مصرف‌ نشود.

جذب‌ نمک‌های‌ روی‌ ازمجرای‌ گوارش‌ ناچیز می‌باشد. تقریبا20 -30% از روی‌ موجود در رژیم‌غذایی‌ از طریق‌ دوازدهه‌ و ایلئوم‌ جذب‌ می‌شود. این‌ عنصر اساسا در گلبولهای‌ قرمز و سفید و همچنین‌ در عضلات‌،استخوان‌ها، پوست‌، کلیه‌ها، کبد،لوزالمعده‌، شبکیه‌ و پروستات‌ ذخیره‌ می‌شود. راه‌ اصلی‌ دفع‌ روی‌ (تقریبا90درصد) از طریق‌ مدفوع‌ است‌ و میزان‌ کمی‌ نیز از راه‌ ادرار و عرق‌ دفع‌ می‌شود.