• بیماری های قلبی عروقی
• بیماری های کلیوی و مجاری ادراری

Injection: 200mg/5ml

• برای درمان شوک کاردیوژنیک ناشی از سکته یا جراحی قلب
• در شوک سپتیک، مقادیر اندک دوپامین ممکن است همراه با نوراپی نفرین برای حفظ جریان خون کلیه تجویز شود.
• در نارسایی کلیه

• مقادیر مصرف 0.5-3 mcg/kg/min از طریق انفوزیون داخل وریدی، باعث افزایش جریان خون کلیه می گردد.
• مقاددیر مصرف 2-10 mcg/kg/min باعث اثر اینوترپیک مثبت و افزایش برون ده قلبی می گردد.
• مصرف این دارو با مقادیر بیشتر از 10mcg/kg/min باعث تنگی عروق محیطی و کلیه شده و منجر به افزایش قابل توجه فشار خون سیستولیک و دیاستولیک می گردد.

• وجود فئوکروموسیتوم
• فیبریلاسیون بطنی

• آریتمی
• تهوع و یا استفراغ
• تنگی عروق محیطی
• کاهش فشار خون
• افزایش فشار خون
• افزایش ضربان قلب
• درد آنژینی
• دیس پنه

• تجویز همزمان این دارو با داروهای مهار کننده آنزیم مونوآمین اکسیداز ممکن است موجب افزایش شدید فشار خون گردد.
• بی هوش کننده های استنشاقی ممکن است سبب افزایش اثر آریتمی زایی دوپامین شوند.

• نشت دوپامین به بافت های اطراف رگ، با تزریق موضعی فنتولامین تا حداکثر 12 ساعت پس از نشت قابل درمان است.
• در صورت بروز عوارض جانبی دوپامین با کم کردن سرعت انفوزیون یا قطع آن این عوارض سریعا برطرف می شوند.
• دارو قبل از تزریق باید رقیق گردد. جهت رقیق کردن نباید از محلول های سدیم بی کربنات و قلیایی استفاده نمود.

گروه C:             
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.