• بیماری های اعصاب و روان

Capsule: 20mg, 30mg, 60mg

• درمان اختلالات افسردگی شدید
• اختلالات اضطرابی ژنرالیزه
• کنترل درد نوروپاتی دیابتی
• عدم کنترل ادرار هنگام استرس

• به عنوان ضد افسردگی شدید مقدار 40-60 میلی گرم در روز در یک یا دو نوبت منقسم
• برای کنترل درد نوروپاتیک دیابتی مقدار 60-120 میلی گرم در روز . در صورت عدم تاثیر طی 2 ماه مصرف آن قطع می شود.
• در اختلالات اضطرابی ژنرالیزه، ابتدا 30 میلی گرم در روز مصرف شود که در صورت نیاز به 60 میلی گرم در روز یا حداکثر 120 میلی گرم در روز افزایش می یابد.
• در عدم کنترل ادرار هنگام استرس 20-120 میلی گرم در روز در یک یا دو نوبت منقسم مصرف می شود.

• نارسایی کبدی
• گلوکوم با زاویه بسته
• نارسایی شدید کلیه

• واکنش های آنافیلاکتیک
• خیز آنژیونوروتیک
• گلوکوم
• هپاتیت
• کمی سدیم خون
• زردی
• افت فشار خون وضعیتی
• سندرم اسیونس- جانسون
• سنکوپ
• کهیر
• بی اشتهایی
• بی حالی
• کم شدن قدرت عضلانی
• کاهش اشتها
• تهوع و یا استفراغ
• یبوست
• خشکی دهان
• سرفه
• التهاب بینی و حلق
• درد حلق و حنجره
• گیجی
• سردرد
• بی خوابی
• تعریق زیاد
• تکرر ادرار

• مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای باید با احتیاط انجام شود.ممکن است کاهش مقدار مصرف آن ضرورت یابد.
• دولوکستین ممکن است غلظت خونی بعضی داروها از جمله فلکائینید، پروپافنون، فنوتیازین ها را افزایش دهد.
• این دارو همچنین با افزایش غلظت خونی تیوریدازین، خطر بروز آریتمی بطنی کشنده را افزایش می دهد.
• داروهای مهار کننده آنزیم های کبدی می توانند متابولیسم دولوکستین را کاهش و غلظت خونی آن را افزایش دهند. در ایم موارد ممکن است کاهش مقدار مصرف دارو ضرورت یابد.
• مصرف همزمان دولوکستین با داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز و حتی تا 14 روز پس از قطع مصرف مهار کنندگان مونوآمین اکسیداز یا تا 5 روز بعد از قطع دولوکستین، می تواند منجر به عوارض شدید و خطرناک شود.

• برای بروز اثر کامل ضد افسردگی ممکن است 4 هفته زمان لازم باشد و با برطرف شدن علائم نباید مصرف آن بدون نظر پزشک قطع شود.
• بیماران دیابتی باید در طول مدت درمان با این دارو قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنند.
• به دلیل ایجاد تاری دید، خواب آلودگی و اشکال در مهارت های حرکتی، هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، باید احتیاط شود.

گروه C:             
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.