پژوهشگران علم عصب در Penn State نشان دادند که خواب بدون کیفیت و نیز بی خوابی در دوران نوجوانی تأثیر بسیار زیادی بر خطر ابتلا به دیابت و نیز افزایش مقاومت به انسولین دارد. به بیان دقیق تر، مقاومت به انسولین درپسران نوجوانی که بی خوابی زیادی را تجربه کردند در مقایسه با نوجوان پسری که خواب با کیفیت داشتند، افزایش معناداری را نشان داد. به علاوه، این آزمودنی در سال های بعدی زندگی در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 و نیز افزایش چربی احشایی نیز قرار داشتند. خواب عمیق و با کیفیت نقش بسیار مهمی در بازسازی حافظه دارد و به علاوه، در کاهش کورتیزول و التهاب نیز نقش مؤثری دارد. مدارک پیشین نشان دادند که کیفیت خواب و نیز مرحله عمیق آن که به Slow-Wave Sleep شناخته شده است، با افزایش سن کاهش می یابد. به بیان نویسنده مسئول این مقاله، دکتر Gaines ؛ " به دنبال یک شب بی خوابی، ما به مرحله Slow-Wave Sleep بسیار نیاز داریم. " پژوهشگران در این مطالعه 700 کودک در دامنه سنی 5 تا 12 سال را بررسی کردند. یک سال بعد، 421 آزمودنی در طی نوجوانی نیز پیگیری شدند و 9/53 نفر از آن ها مرد بودند. در ابتدا، کیفیت خواب آزمودنی ها پایش شد و در هنگام پیگیری ها در صد چربی بدن و مقاومت به انسولین نیز در آن ها سنجیده شد. یافته های حاصل از مطالعه نشان داد که زمان خواب با افزایش سن تغییری نیافت ولی کیفیت خواب یا مرحله خواب عمیق با افزایش سن، کاهش یافت.
منبع:
The above post is reprinted from materials provided by Penn State
