در سال 2014، نقص شنوایی در حدود 15% از بزرگسالان گزارش شد. از آنجایی که کم خونی فقر آهن (IDA) مشکل رایج و مرتبطی با این نقص است، محققین به کشف ارتباط کم خونی با انواع مختلف نقایص شنوایی پرداختند تا شاید بتوان درمان مناسب و به موقعی را برای این بیماران فراهم نمود.
در مطالعه حاضر ارتباط کاهش حسی-عصبی شنوایی و نقص هدایتی صوت و کم خونی فقر آهن در بزرگسالان 21 تا 90 ساله در آمریکا مورد بررسی قرار گرفت. نقص هدایتی صوت به معنای کاهش شنوایی به دلیل مشکلات استخوان های گوش میانی است. در این مطالعه از اطلاعات ثبت شده در مرکز پزشکی استفاده شد و کم خونی فقر آهن با استفاده از سطح پایین هموگلوبین و فریتین برای سن و جنس در 305339 بزرگسال تعیین گردید.
43 درصد شرکت کنندگان در مطالعه مرد بودند، میانگین سنی افراد 50 سال بود. شیوع ترکیبی فقدان شنوایی (هدایتی، حسی-عصبی، ناشنوایی و کاهش شنوایی بدون دلیل مشخص) 6/1 درصد و شیوع IDA حدود 7/0 درصد گزارش شد. در 1/1 درصد افراد مبتلا به IDA نقص حسی-عصبی و در 4/3 درصد کاهش شنوایی ترکیبی دیده شد.
رابطه کم خونی فقر آهن با کاهش شنوایی در بزرگسالان در این مطالعه نشان داده شد. گام بعدی در این زمینه درک بهتر این ارتباط بوده و اینکه آیا تشخیص زودهنگام و درمان به موقع کم خونی فقر آهن می تواند اثرات مثبتی بر وضعیت سلامت کلی بزرگسالان و کاهش شنوایی داشته باشد یا خیر؟
نکته عملی: افراد مبتلا به نقایص شنوایی بایستی از نظر کم خونی فقر آهن مورد بررسی قرار گیرند تا در صورت وجود کم خونی به موقع تحت درمان قرار گرفته تا اثرات منفی بیشتری بر شنوایی نداشته باشد.
منبع علمی:
Kathleen M. Schieffer et al. "Association of Iron Deficiency Anemia With Hearing Loss in US Adults". JAMA Otolaryngology–Head & Neck Surgery, 2016.
