توصیه های رژیمی برای پیشگیری از سرطان معمولا روی محدود کردن مصرف گوشت قرمز ، الکل و افزایش دریافت غلات کامل و غذاها با منشا گیاهی تاکید دارد. شواهد جدید نشان می دهد این که افراد چگونه و چه وقت غذا بخورند هم می تواند نقش مهمی در خطر ابتلا به سرطان بازی کند. محققان گزارش کردند که کاهش در مدت زمان صرف غذا و افزایش زمان ناشتا بودن در شب ، سطوح گلوکز را کاهش می دهد و ممکن است خطر سرطان سینه را کاهش دهد.
در این مطالعه ارتباط میان مدت زمان ناشتا بودن در شب و نشانگرهای خطرابتلا به سرطان سینه در زنان در ایالت متحده ی آمریکا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه در آپریل 2015 در مجله ی Cancer Epidemiology منتشر شد.
در این مطالعه اطلاعات مربوط به رژیم غذایی ، تن سنجی و میزان هموگلوبین HbA1c 2212 زن و همچنین غلظت قند خون 2 ساعته ی بعد از غذای 1066 زن در دسترس قرار گرفت. مدت زمان ناشتا بودن در شب هم با استفاده از یاد آمد غذایی 24 ساعته ی که افراد پر کرده بودند محاسبه شد. در این مطالعه زنان در طول روز به طور میانگین 5 بار غذا می خوردند و میانگین زمان ناشتا بودن در طول شب هم 12 ساعت بود. مدت زمان طولانی تر ناشتا بودن در طول شب نشان دهنده ی دریافت کمتر کالری در روز بوده است.
یافته ها نشان می دهد که هر سه ساعت افزایش در مدت زمان ناشتا بودن شبانه ، با کاهش 4درصدی سطح گلوکز 2 ساعت بعد از غذا همراه است. کاهش در میزان هموگلوبین HbA1c هم دیده شد که البته از نظر آماری معنی دار نبوده است. زنانی که مدت زمان طولانی تری در طول شب ناشتا هستند و چیزی نمی خورند به طور معنی داری کنترل بهتری روی غلظت گلوکز خونشان دارند.
کارآزمایی های تصادفی نیاز است تا تاثیر ناشتا بودن طولانی در طول شب را بر روی بهبود نشانگرهای کنترل گلوکز و در نتیجه کاهش خطر سرطان سینه نشان دهد.
نکته ی عملی : افزایش مدت زمان ناشتا بودن در طول شب می تواند یک راهکار جدید برای کاهش خطر پیشرفت سرطان سینه باشد. این یک تغییر ساده در رژیم غذایی است که زنان می توانند با زودتر خوردن شام آن را عملی کنند. محققان معتقدند بسیاری از زنان می توانند این روش را درک کرده و در زندگی روزانه خود آن را به کار برند. این تغییر می تواند بدون نیاز به شمارش پیچیده ی کالری و یا مواد مغذی ، تاثیر بزرگی برسلامت عمومی داشته باشد.
منبع:
Catherine R. Marinac" Prolonged Nightly Fasting and Breast Cancer Risk: Findings from NHANES (2009–2010)" Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2015
