چاقی کودکان رو افزایش است در حالی که این وضعیت با ابتلا به دیابت نوع 2 همبستگی بالایی دارد. متفورمین دارویی است که در بیماران چاق دیابتی اثرات آن ثابت شده است ولی در اثرات و عوارض جانبی آن در کودکان و نوجوانان روشن نیست. به همین دلیل، دکتر کِندال و همکارانش سعی کردند در مطالعه ای میزان اثربخشی مصرف متفورمین را با ارزیابی میزان شاخص توده ی بدنی بررسی کنند. این دارو در ایالات متحده برای درمان کودکان چاق ممنوع شده است. هدف از مطالعه ی مذکور ارزیابی اثر مصرف متفورمین در کودکان چاق بر شاخص توده ی بدنی، عوامل خطر متابولیکی و میزان آدبپونکتین بود. پژوهش به صورت دوسوکور و تصادفی انجام شد. این مطالعه از سال 2005 تا 2010 بر روی 151 کودک و نوجوان چاق مبتلا به افزایش انسولین خون، اختلالات گلوکز ناشتا و عدم تحمل گلوکز انجام شد. دامنه سنی آزمدنی ها 8 تا 18 سال و به طور میانگین 13 سال بود. 89 نفز از آزمدنی ها دارای سابقه دیابت بودند. میزان دریافت متفورمین در این پژوهش 1 گرم صبح و 500 میلی گرم عصر در مقابل گروه دارونما به مدت 6 ماه بود. هدف اصلی این پژوهش کاهش میزان شاخص توده ی بدنی و اهداف ثانویه آن میزان انسولین و گلوکز خون، میزان آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و نسبت آدیپو نکتین به لپتین (ALR) در طی3 تا 6 ماه بود.
نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که مصرف متفورمین در کودکان چاق موجب کاهش شاخص توده ی بدنی شد. بنابراین متفورمین درمانی می تواند در کودکان و نوجوانان دیابتی مؤثر باشد. مصرف متفورمین موجب کاهش میزان گلوکز ناشتا در طول 3 ماه شد. میزان آزنزیم ALT در طول 3 ماه افزایش یافت ولی مقدار آن در طی 6 ماه تغییری نکرد. مقادیر آدیپونکتین، رسیستین و لپتین نیز بدون تغییر گزارش شد
منبع:
D. Kendall, Metformin in Obese Children and Adolescents: The MOCA Trial. J Clin Endocrinol Metabol. Published online November 21, 2012
