هیپرگلیسمی به افزایش قند خون گفته شده و علامت شایع دیابت است. نتایج مطالعه ای به تازگی نشان داده صدها نفر از مردمی که طی سال های 1959 تا 1961 که چین با قحطی روبرو شده بود، متولد شده اند به افزایش قند خون و دیابت نوع 2 مبتلا شده اند. حتی شانس ابتلا به هیپرگلیسمی در فرزندان این افراد نیز بالاتر است. در این مطالعه بیش از 3000 نفر از ساکنین چین و فرزندشان مورد مطالعه قرار گرفتند. برخی از این افراد در زمان قحطی و برخی دیگر بلافاصله بعد از آن متولد شده بودند. فرزندان این افراد از والدینی که یک یا دو نفر از آن ها با قحطی روبرو بودند یا هیچ کدام از والدین با قحطی روبرو نبودند، متولد شده بودند.
در میان 983 نفری که در طول سال های قحطی متولد شده بودند 2/31 و 2/11 درصد به ترتیب به هیپرگلیسمی و دیابت نوع 2 مبتلا بودند. در میان 1085 نفری که بلافاصله بعد از قحطی متولد شده بودند، به ترتیب 9/16 و 6/5 درصد به هیپرگلیسمی و دیابت نوع 2 مبتلا بودند. مواجهه با قحطی در دوران جنینی احتمال ابتلا به هیپرگلیسمی و دیابت نوع 2 را به ترتیب 93/1 و 75/1 برابر افزایش می داد. در نسل دوم نیز احتمال بروز هیپرگلیسمی و دیابت نوع 2 بالاتر بود. به گفته محققان مواجهه با قحطی و گرسنگی سبب تغییر سیستم غدد درون ریز و تغییر بیان ژن های دوران بارداری در سیستم تناسلی می شود.
منبع:
Prenatal exposure to famine and the development of hyperglycemia and type 2 diabetes in adulthood across consecutive generations: a population-based cohort study of families in Suihua, China. American Journal of Clinical Nutrition, 2016