میزان ضربان قلب استراحتی( تعداد ضربان قلب در هر دقیقه) به عوامل مختلفی از جمله سطح آمادگی بدنی، مقادیر هورمون های موجود در گردش خون و سیستم عصبی خودکار بستگی دارد. ضربان قلب طبیعی دامنه ای در حدود 60 تا 100 ضربه در دقیقه دارد. ورزشکاران معمولاً ضربان قلب استراحتی پایینی دارند، با وجود این محققین خاطر نشان کردند که ضربان قلب بدون در نظر گرفتن میزان آمادگی قلبی و تنفسی می تواند یک عامل پیشگویی کننده و به بیان بهتر یک عامل خطر برای مرگ باشد. محققین در این مطالعه 3000 مرد را برای مدت 16 سال مورد بررسی قرار دادند (71-1970). در سال 1970 سلامتی و سبک و الگوی زندگی ( سیگار کشیدن- پرداختن به فعالیت ورزشی و ...)تمام آزمودنی از طریق پزشک مربوطه ارزیابی شد. میزان و سطح آمادگی بدنی آزمودنی ها از طریق تست دوچرخه در سه شدت تا درماندگی مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن در سال 86-1985 مقادیر فشار خون، ضربان قلب، قد و وزن و چربی های خونی آزمودنی ها مورد بررسی قرار گرفت. در سال 2001 محققین تعدا آزمودنی هایی را که فوت کرده بودند مورد ارزیابی قرار دادند و مشخص شد که 30 درصد آن ها در قید حیات نیستند. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزان ضربان قلب استراحتی، فشار خون و مقادیر چربی و قند خون با سطح آمادگی بدنی آزمودنی ها رابطه ی معکوسی دارد، در واقع هرچقدر سطح آمادگی بدنی آزمودنی ها بیشتر باشد میزان فشار خون و ضربان قلبی استراحتی نیز کمتر است. با وجود این، یافته ها نشان داد که هر چقدر ضربان قلب استراحتی بیشتر باشد میزان مرگ میر نیز بیشتر است و سطح آمادگی بدنی در شرایطی که به دلیل مرضی میزان ضربان قلب رفته است، نمی تواند از اثرات نامطلوب آن جلوگیری کند.
منبع:
The above story is reprinted from materials provided by BMJ-British Medical Journal.
